Polski 
English 
Español 
Português 
Deutsch 
Italiano 
Français 
العربية 
Русский 
Bahasa Indonesia 
日本語 
한국어 
Suomi 
Svenska 
Română 
Ελληνικά 
Türkçe 
Čeština 
Magyar 
Norsk bokmål 
Co to jest Wax Setting, Sand-Cast Setting, Bead Setting i Creative Setting dla biżuterii?
Naucz się metod tworzenia i kunsztu w produkcji biżuterii.
Wprowadzenie:
W tym artykule omówiono cztery kluczowe techniki osadzania kamieni szlachetnych: Wax Setting, Sand-Cast Setting, Bead Setting i Creative Setting. Obejmuje ich przegląd, zasady, metody produkcji i zastosowania w projektowaniu biżuterii, zapewniając nieocenione spostrzeżenia dla entuzjastów biżuterii i profesjonalistów pragnących udoskonalić swoje rzemiosło.
Pierścień odlewany z piasku
Spis treści
Sekcja I Ustawianie wosku i ustawianie odlewu piaskowego
Oprawa woskowa i oprawa piaskowa różnią się zasadniczo od licznych opraw z poprzedniej sekcji tym, że w obu przypadkach oprawa kamienia nie jest realizowana poprzez proces obróbki metalu, ale raczej poprzez proces odlewania. Jest to stosunkowo łatwy sposób robienia rzeczy, z tymi samymi obiektywnymi potrzebami i miejscem na rozbudowę.
1. Przegląd ustawiania wosku i ustawiania odlewu piaskowego
Zarówno osadzanie w wosku, jak i osadzanie w piasku, wykorzystują zasady odlewania metalu, ustalając pozycję kamieni szlachetnych przed odlaniem. Podczas procesu odlewania, płynący stopiony metal owija się wokół krawędzi kamieni szlachetnych, osiągając ustawienie po ostygnięciu stopionego metalu. Chociaż zasady osadzania wosku i osadzania odlewów piaskowych są podobne, ich zastosowania różnią się. Oprawa woskowa pojawiła się w przemysłowym procesie produkcji biżuterii, aby zaoszczędzić czas i koszty, dążąc do poprawy wydajności i obniżenia kosztów. Osadzanie wosku głównie naśladuje istniejące metody osadzania, takie jak osadzanie zębów, osadzanie naprężenia i osadzanie mikrowgłębień, ułatwiając produkcję znormalizowanych produktów jubilerskich, jak pokazano na rysunku 10-1. Osadzanie odlewów piaskowych ma długą historię stosowania, ale w nowoczesnych zastosowaniach jest bardziej niszowe; z jednej strony jego wydajność produkcji jest znacznie niższa niż w przypadku osadzania wosku, a z drugiej strony jego wyniki są bardziej prymitywne i niosą ze sobą pewną przypadkowość, więc jego zastosowanie jest generalnie w projektowaniu biżuterii artystycznej lub niestandardowej, jak pokazano na rysunku 10-2.
Rysunek 10-1 Biżuteria z woskiem
Rysunek 10-2 Pierścionek z odlewem piaskowym (zdjęcie dostarczone przez Dazeng Jewelry Studio)
2. Metoda wykonywania ustawień wosku
2.1 Zasada ustawiania wosku
Oprawa woskowa jest zwykle wykonywana przy użyciu druku 3D w celu stworzenia modelu woskowego, w którym kamień jest utrzymywany na miejscu za pomocą wosku w ramce modelu woskowego, aby stworzyć efekt oprawy. Po odlaniu wosku traconego kamień szlachetny został osadzony w metalu, umożliwiając ustawienie zębów, ustawienie mikrowgłębień, ustawienie w jednej płaszczyźnie i ustawienie kanałów. Metoda ta jest bardziej pracochłonna i oszczędza czas niż różne metody bezpośredniego osadzania w metalu. Rysunki od 10-3 do 10-5 przedstawiają przykłady osadzania ząbków, osadzania w mikrowgłębieniach i osadzania w jednej płaszczyźnie z modelami woskowymi i modelami woskowymi mocującymi kamienie szlachetne.
Rysunek 10-3 Ustawienie wosku (ustawienie zębów) modelu woskowego
Rysunek 10-4 Ustawienie wosku (ustawienie mikrowgłębienia) model wosku
2.2 Środki ostrożności przy ustawianiu wosku
Chociaż osadzanie w wosku jest bardzo wydajne, ma również swoje ograniczenia. Po pierwsze, materiały, które mogą być osadzane w wosku, muszą być kamieniami szlachetnymi odpornymi na ciepło, takimi jak diamenty, cyrkonie, rubiny, szafiry, granaty itp. Kamienie takie jak szmaragdy, jadeity, opale, turkusy, lapis lazuli i perydoty, a także organiczne kamienie szlachetne, takie jak perły i korale, nie mogą być używane do osadzania wosku, ponieważ kamienie te mogą pękać, odbarwiać się i mieć inne problemy w różnym stopniu w wysokich temperaturach. Na przykład szmaragdy i turmaliny z wieloma inkluzjami mogą pękać z powodu rozszerzalności cieplnej; opale zawierają pewną ilość wody krystalizacyjnej, która może zmienić ich strukturę podczas odlewania w wysokiej temperaturze; organiczne kamienie szlachetne, takie jak perły i korale, są szczególnie wrażliwe na ciepło. Oprócz rodzaju kamienia szlachetnego istnieją również pewne ograniczenia dotyczące rozmiaru osadzania wosku; jeśli inkrustowany kamień jest zbyt duży, może pęknąć, a jeśli jest zbyt mały, może zostać zamknięty w metalu, gdy metal płynie z powodu ciepła, co oznacza, że kamień szlachetny jest całkowicie pokryty metalem po odlaniu. Dlatego w przypadku diamentów typowy rozmiar inkrustowanego kamienia wynosi zazwyczaj od 0,33 karata do 10 karatów. Metale nadające się obecnie do osadzania wosku to głównie srebro oraz 10-karatowe, 14-karatowe i 18-karatowe złoto. Platyna i pallad nie mogą być używane do produkcji opraw woskowych ze względu na ich wysokie temperatury topnienia.
Chociaż technologia produkcji opraw woskowych jest stale ulepszana, nadal istnieje nieunikniony wskaźnik pęknięć kamieni, który obecnie wynosi między 1‰ ~ 2‰. Dlatego drogie kamienie szlachetne nie nadają się do osadzania w wosku. Ponadto załóżmy, że kamień szlachetny nie jest bezpiecznie inkrustowany na etapie tworzenia modelu woskowego. W takim przypadku kamień może stracić wosk podczas procesu odlewania, powodując jego odpadnięcie lub nieprawidłowe ustawienie po odlaniu. W takich przypadkach konieczne będzie ponowne odlanie, a demontaż może być dość trudny. Aby uniknąć powyższych problemów, zaleca się zapewnienie ciasnego dopasowania podczas procesu tworzenia modelu woskowego, przy użyciu grubszego wlewu, aby umożliwić stopionemu metalowi szybkie wypełnienie wnęki. Wylany model woskowy powinien ostygnąć w naturalny sposób i nie powinien być poddawany myciu wodą, ponieważ wysokie temperatury nie mogą być obsługiwane, a mycie zimną wodą może prowadzić do pęknięć.
Chociaż osadzanie wosku ma swoje ograniczenia, jego zastosowanie ma elastyczne metody. Często zastosowanie częściowego osadzania wosku w biżuterii i pozostawienie kamieni szlachetnych nieodpowiednich do osadzania wosku do osadzenia po odlaniu może poprawić wydajność produkcji, zmniejszyć utratę cennych kamieni szlachetnych i obniżyć ogólne koszty.
2.3 Kroki ustawiania wosku
(1) Przygotowanieing WUstawienie osi Tnarzędzia
Lutownica jest powszechnie używanym narzędziem do odlewania wosku, jak pokazano na rysunku 10-6, i jest niezbędna do osadzania wosku. Lutownica może być również używana jako zamiennik zgrzewarki do wosku.
(2) Przygotowanieing w Woś Mmodel i Gkamienie
Obudowa wykorzystuje kamień szlachetny o średnicy 1,3 mm, a rozmiar pozycji osadzenia kamienia jest odpowiedni do dopasowania, jak pokazano na rysunku 10-7.
Rysunek 10-6 Lutownica
Rysunek 10-7 Model woskowy i kamienie szlachetne
(3) Przycinanie Woś Model
Po pierwsze, jeśli ząb modelu woskowego jest zbyt długi, można użyć pęsety lub noża, aby odciąć nadmiar części; po drugie, użyj wiertła, aby otworzyć ramkę i pozostawić otwór; na koniec wyreguluj ramkę, użyj odpowiedniego rozmiaru wiertła falistego, aby przyciąć ramkę zgodnie z sytuacją po przetestowaniu mocowania kamienia, a następnie użyj szczotki do włosów, aby usunąć nadmiar płatków wosku po przycięciu. Wielokrotnie przetestuj mocowanie kamienia, aby upewnić się, że ramka jest odpowiednia. Wywierć otwory, jak pokazano na rysunku 10-8.
(4) Umieszczenie w Ston
Umieść kamień szlachetny w pozycji i wyreguluj go do poziomu. Ponieważ wosk ma pewną elastyczność, można delikatnie docisnąć kamień do pozycji ustawienia, jak pokazano na rysunku 10-9.
Rysunek 10-8 Wiercenie
Rysunek 10-9 Umieszczanie kamienia
(5) Topienie Woś
Po umieszczeniu kamienia szlachetnego w pozycji ustawienia kamienia, należy pozwolić, aby zęby modelu woskowego docisnęły się do kamienia szlachetnego. Ta część jest wykonywana za pomocą lutownicy do wosku lub lutownicy. Można to osiągnąć na dwa sposoby. Jednym z nich jest stopienie ząbków, tj. owinięcie kawałka drutu miedzianego wokół górnej części lutownicy woskowej lub lutownicy, przeniesienie ciepła na drut miedziany i stopienie ząbków z górną częścią cienkiego drutu miedzianego. Celem tej metody jest zmniejszenie powierzchni stopionego wosku, ponieważ w wielu przypadkach w oprawie woskowej używane są mniejsze kamienie, a rozmiar bolca jest znacznie mniejszy niż rozgrzana głowica lutownicy woskowej. Inną metodą jest podgrzanie górnej części kamienia za pomocą lutownicy woskowej, która przewodzi ciepło przez kamień do wosku, dzięki czemu część woskowego bolca, która dotyka kamienia, gdy jest podgrzewana, lekko płynie, utrzymując w ten sposób kamień Ta druga metoda została zastosowana w tym przypadku, jak pokazano na rysunku 10-10.
(6) Sprawdźing w Fiksacja Gkamienie
Sprawdź, czy kamienie szlachetne są stabilne, czy długość ząbków jest stała i czy nie ma żadnych pozostałości wosku. Zakończ prace wykończeniowe, aby zmniejszyć wskaźnik awaryjności i umożliwić późniejsze zalewanie, jak pokazano na rysunku 10-11.
Rysunek 10-10 Podgrzewanie kamieni szlachetnych do topienia wosku
Rysunek 10-11 Sprawdzanie zamocowania kamieni szlachetnych
(7) Completing w Woś Ustawienie Ring
Po odlaniu przeprowadzane są procesy takie jak wykańczanie i galwanizacja, a ukończony efekt pokazano na rysunku 10-12.
3. Metoda produkcji odlewów piaskowych
3.1 Zasada ustawiania odlewów piaskowych
Odlewanie piaskowe ma długą historię w odlewnictwie metali na Wschodzie i Zachodzie. W naszym kraju odlewanie monet było głównym procesem odlewania monet od dynastii Tang do dynastii Qing. Chociaż metoda odlewania metodą traconego wosku stała się później główną metodą odlewania metalowych wyrobów rzemieślniczych i biżuterii, technika odlewania w piasku została przekazana. Zasada polega na tym, że najpierw powstaje metalowa lub twarda forma główna, która jest wciskana w czerwony piasek, aby stworzyć negatywny kształt, pozostawiając bramę do zalewania. Następnie stopiony w wysokiej temperaturze metal wpływa do piasku w negatywnym kształcie przez bramę zalewową i ochładza się w celu uformowania. Powierzchnia części metalowych wykonanych metodą odlewania w piasku ma wyraźną ziarnistą teksturę, przez co nie nadaje się do precyzyjnej obróbki. Tak zwana oprawa odlewów piaskowych polega na wciskaniu kamieni szlachetnych w odpowiednie pozycje w negatywnym kształcie po wyciśnięciu formy głównej, tak aby stopiony metal wpłynął do środka, owijając się wokół kamieni szlachetnych, uzyskując rodzaj oprawy. Rysunek 10-13 przedstawia zasadę osadzania odlewów piaskowych od przygotowania czerwonego piasku i formy wzorcowej, wyciskania negatywu, umieszczania kamieni szlachetnych i odlewania.
Użycie kamieni szlachetnych w oprawie piaskowej jest podobne do oprawy woskowej, ponieważ należy wybrać kamienie szlachetne odporne na wysoką temperaturę. Jednak oprawa odlewana w piasku jest często bardziej spersonalizowana, więc często wypróbowuje się różne kamienie szlachetne. Podczas eksperymentowania z różnymi kamieniami szlachetnymi należy pamiętać, że niektóre z nich mogą pękać pod wpływem wysokich temperatur, co stwarza pewne ryzyko. Dlatego nawet w przypadku produkcji eksperymentalnych zaleca się wybór kamieni szlachetnych o pewnej odporności na wysokie temperatury, aby zapewnić bezpieczeństwo podczas produkcji. Piasek używany do odlewania piaskowego to czerwony piasek zmieszany z pewnym klejem, zwykle glinką Delft, a na rynku dostępne są również substytuty.
3.2 Etapy tworzenia ustawienia odlewu piaskowego
(1) Przygotowanieing Rred Soraz
W przypadku czerwonego piasku używanego do odlewania piaskowego należy rozpylać wodę i mieszać, aby czerwony piasek był miękki i wilgotny, jak pokazano na rysunku 10-14.
(2) Zagęszczanie Rred Soraz
Wypełnij aluminiowy pierścień czerwonym piaskiem i zagęść go, jak pokazano na Rysunek 10-15.
Rysunek 10-14 Rozpylanie i mieszanie czerwonego piasku
Rysunek 10-15 Zagęszczanie czerwonego piasku
(3) Removing Nadmiar czerwonego piasku
Użyj stalowej linijki lub innego prostego przedmiotu, aby wyrównać nadmiar czerwonego piasku, jak pokazano na rysunku 10-16.
(4) Izolacjang Rred Soraz
Posyp warstwę talku na czerwonym piasku; jako substytutu można użyć zasypki dla niemowląt, która ułatwia oddzielenie dwóch form, jak pokazano na rysunku 10-17.
Rysunek 10-16 Usuwanie nadmiaru czerwonego piasku
Rysunek 10-17 Izolowanie czerwonego piasku
(5) Naciśnij przycisking Mistrz Pleśń
Forma wzorcowa do replikacji znajduje się w czerwonym piasku, gdzie formą wzorcową może być dowolna forma z twardego materiału, taka jak model woskowy, drewno, metal lub inne materiały, o ile kształt spełnia wymagania. W tym przypadku użyto rzeźbionego modelu woskowego w kształcie kropli. Tłoczoną formę wzorcową pokazano na rysunku 10-18.
(6) Naciśnij przycisking w Master Mstara studnia
Wciśnij połowę woskowej formy do czerwonego piasku, jak pokazano na rysunku 10-19.
Rysunek 10-18 Naciskanie formy wzorcowej
Rysunek 10-19 Wciśnij połowę formy woskowej do czerwonego piasku
(7) Pokrywaing w Aaluminium Ring
Zakryj górną połowę aluminiowego pierścienia, jak pokazano na Rysunek 10-20.
(8) Wypełnienieing z Rred Soraz
Wypełnij górną połowę aluminiowego pierścienia czerwonym piaskiem i zagęść go, jak pokazano na rysunku 10-21.
Rysunek 10-20 Zakrywanie pierścienia aluminiowego
Rysunek 10-21 Wypełnienie czerwonym piaskiem
(9) Oddzielnieing w Aaluminium Ring
Ostrożnie rozdziel dwie połówki aluminiowego pierścienia, jak pokazano na Rysunek 10-22.
(10) Placing Kamień szlachetny po usunięciu Mistrz Pleśń
Po wyjęciu formy głównej należy wybrać kamień szlachetny i wcisnąć go w wycisk z przodu kształtu kropli, upewniając się, że część kamienia szlachetnego jest odsłonięta. W przeciwieństwie do tego, inna część jest zamknięta w wylanym metalu, tworząc relację wkładki, jak pokazano na rysunku 10-23.
Rysunek 10-22 Oddzielny pierścień aluminiowy
Rysunek 10-23 Umieszczanie kamienia szlachetnego po wyjęciu formy wzorcowej
(11) Leaving w Wyloty wody
Wywiercić otwór na wylot wody w aluminiowym pierścieniu z tyłu kształtu kropli wody za pomocą grubego wiertła, który stanowi wejście do wlewania metalu, jak pokazano na Rysunek 10-24. Odpowiednio powiększ wejście na zewnątrz wylotu wody, aby umożliwić płynny przepływ stopionego metalu, jak pokazano na rysunku 10-25.
Rysunek 10-24 Opuszczanie wylotów wody (1)
Rysunek 10-25 Opuszczanie wylotów wody (2)
(12) Sprzęgło pierścień aluminiowy
Połącz ze sobą dwie połówki odlewanego z piasku pierścienia aluminiowego, jak pokazano na Rysunek 10-26.
(13) Materiał do topienia metalu
Należy wziąć odpowiednią ilość materiału do topienia metalu i stopić metal do stanu ciekłego w wysokiej temperaturze, jak pokazano na Rysunku 10-27. Podczas procesu topienia należy nosić odzież ochronną i maskę na twarz.
Rysunek 10-26 Aluminiowy pierścień sprzęgający
Rysunek 10-27 Topienie metalu
(14) Odlewanie
Wlej stopiony metal do wylotu wody, jak pokazano na Rysunek 10-28.
(15) Completing Casting
Po ostygnięciu i zastygnięciu metalu otwórz odlany z piasku aluminiowy pierścień, jak pokazano na rysunku 10-29.
Rysunek 10-28 Wylewanie stopionego metalu
Rysunek 10-29 Casting zakończony
(16) Przycinanie Casting
Zdejmij odlew i odetnij wyloty wody, jak pokazano na rysunku 10-30.
(17) Completing Piasek–Obsada Ustawienie
Po odpowiedniej obróbce powierzchni dokończyć osadzanie odlewu piaskowego, jak pokazano na rysunku 10-31.
Rysunek 10-30 Odcięcie wylotów wody
Ilustracja 10-31 Zakończenie ustawiania odlewu piaskowego
4. Zastosowanie osadzania wosku i osadzania odlewów piaskowych w projektowaniu biżuterii
Woskowanie, jako metoda poprawy wydajności oprawiania kamieni szlachetnych, jest szczególnie skuteczne w przypadku oprawiania kamieni szlachetnych o dużej powierzchni. Ma więcej zastosowań w produktach jubilerskich ze średniej i niskiej półki, ponieważ produkty tej marki są stosunkowo niedrogie, a poprawa wydajności pracy jest ważnym sposobem na obniżenie kosztów. Jednak z punktu widzenia samego rzemiosła, efekt woskowej oprawy jest znacznie gorszy niż w przypadku oprawy ręcznej. Po pierwsze, spód metalu nie może być płynnie obrabiany, podczas gdy w wysokiej klasy biżuterii ustawienie szczegółów jest ważnym aspektem, który podkreśla jakość biżuterii. Po drugie, kamienie szlachetne będą miały pewne problemy po poddaniu ich działaniu wysokich temperatur, więc wysokiej klasy biżuteria nie wybierze ustawienia wosku. Ręczne osadzanie jest najbezpieczniejszą i najbardziej estetyczną metodą dla lepszych kamieni szlachetnych.
Z perspektywy innowacji rzemieślniczych, pierwotną intencją osadzania wosku jest naśladowanie efektów istniejących metod inkrustacji. Mimo to osadzanie wosku zapewnia również inną perspektywę procesu myślowego związanego z ustalaniem metod produkcji. Na przykład wielu artystów i projektantów elastycznie prezentuje możliwości inkrustacji w odlewach piaskowych. Zarówno osadzanie wosku, jak i odlewanie w piasku wykorzystują metodę odlewania i mają ogromny potencjał innowacyjny, który czeka na odkrycie. Chociaż zarówno osadzanie w wosku, jak i odlewanie w piasku mają ograniczenia, możliwości wykraczające poza te ograniczenia są trudne do osiągnięcia przy użyciu innych metod produkcji. Na przykład naturalna ziarnistość powierzchni metalu odlewanego w piasku i poczucie integracji z kamieniem szlachetnym są trudne do osiągnięcia przy sztucznym rzeźbieniu i ręcznym ustawianiu. Pierścionki z oprawą odlewaną w piasku pokazano na rysunkach od 10-32 do 10-35.
Rysunek 10-32 Pierścień ustalający odlewany z piasku (1)
Rysunek 10-33 Pierścień ustalający odlewany z piasku (2)
Rysunek 10-34 Pierścień ustalający odlewany z piasku (3)
Rysunek 10-35 Pierścień ustalający odlewany z piasku (4)
Oprawa woskowa jest bardzo typową metodą, która wynika z zapotrzebowania rynku, a także jest bogata w mądrość robotników, skutecznie rozwiązując niektóre problemy w oprawie biżuterii. Oprawa woskowa wymaga od twórcy zrozumienia struktur i produkcji innych opraw, aby mógł modelować odpowiednie oprawy kamieni. W oprawie piaskowej techniki nie są stosowane bezpośrednio; głównym stosowanym procesem jest proces odlewania. Zrozumienie produkcji opraw woskowych i odlewów piaskowych w oparciu o opanowanie ręcznej techniki oprawiania jest solidnym procesem dla uczącego się. Mamy nadzieję, że uczniowie będą mogli wyciągać wnioski z tych metod i elastycznie stosować je w swoich projektach.
Sekcja II Ustawianie koralików
Oprawa koralików różni się od wcześniej opisanych ustawień tym, że kształt kamienia, do którego jest skierowana, jest ulubionym zaokrąglonym kształtem perły. Ustawienia koralików są szeroko stosowane w konstruowaniu koralików wykonanych z innych materiałów, aby znaleźć mocowanie bez niszczenia piękna kształtu perły.
1. Przegląd ustawiania koralików
Tak zwane osadzanie koralików odnosi się głównie do metody osadzania organicznych kamieni szlachetnych, takich jak perły i niektóre kamienie szlachetne ukształtowane w formy koralików. Perły, ze względu na ich naturalne piękno, nie wymagają rzeźbienia po obróbce. Aby w jak największym stopniu zaprezentować ich naturalne piękno, na ogół unika się oprawiania w ząbki, ramki i innych metod, które je zakrywają, a cięcie jest również rzadkością. Częściej w perłach wiercone są otwory, a metalowe druty są używane z klejami do łączenia pereł z metalową strukturą, maksymalizując w ten sposób ogólny wygląd pereł. Jeśli chodzi o wiercenie pereł, otwory mogą być przelotowe lub nieprzelotowe, a położenie otworów zależy od wymagań projektowych. Na przykład stosunkowo regularna perła w kształcie łzy pokazana na rysunku 11-1 ma otwory wywiercone na spiczastym końcu w kształcie kropli, aby połączyć ją z kolczykami, dając bardziej opadający efekt wizualny. Ten rodzaj wiercenia pereł ma pewną regularność; podczas gdy nieregularna perłowa broszka diamentowa w kształcie chryzantemy Tiffany'ego pokazana na rysunku 11-2 wykorzystuje dużą liczbę wydłużonych nieregularnych pereł, aby naśladować płatki chryzantemy, każda nieregularna perła jest inna, a położenie otworów musi być również określone na podstawie położenia i kształtu pereł w projekcie. Pomiędzy regularnymi i nieregularnymi, istnieje więcej możliwości ustawień pereł. Warto wspomnieć, że w biżuterii dworskiej dynastii Qing technika sznurowania koralików ma tę samą zasadę, co nazywamy oprawą koralików i stała się znaczącym aspektem ozdób dworskich dynastii Qing. Ozdoby dworskie dynastii Qing pokazano na rysunku 11-3.
Rysunek 11-1 Kolczyki z perłami i diamentami w zestawie z koralikami
Rysunek 11-2 Broszka z pereł i diamentów o nieregularnym kształcie
Rysunek 11-3 Biżuteria pałacowa z dynastii Qing
2. Metoda ustawiania koralików
Większość kamieni szlachetnych w kształcie koralików, naturalnych lub polerowanych, jest powszechnie stosowana do nawlekania. Metoda ta jest bardzo odpowiednia dla trójwymiarowych kształtów koralików i jest dość stabilna, a nawet ma długą historię, którą można prześledzić wstecz - wiercenie otworów w żwirze, kości i muszlach w celu nawleczenia ich na przedmioty dekoracyjne noszone na szyi jest uważane za początek ludzkiej biżuterii. Ze względu na swoją długą historię, ma ona również pewne znaczenie religijne; na przykład koraliki modlitewne mają konwencjonalne normy dotyczące ich ilości i materiału oraz służą funkcjonalnemu celowi w praktyce buddyjskiej. W związku z tym konieczne jest wspomnienie o metodzie nawlekania przed wprowadzeniem ustawienia koralików. Metoda ta jest prosta i można ją wykonać bez specjalnego szkolenia, ale jej znaczenie jest głębokie. Tak więc, w przypadku pojedynczego koralika lub nieregularnego kamienia szlachetnego, jeśli chcemy zaprezentować jego dekoracyjne piękno w sposób względnie niezależny i niezakłócony poprzez oprawę, oprawa koralików jest bardziej odpowiednim wyborem; oczywiście powinno to również zależeć od konkretnej sytuacji kamienia szlachetnego i potrzeb projektowych. Poniższy tekst przedstawi trzy popularne metody osadzania koralików. Pierścionki z pereł osadzonych w koralikach i kolczyki z pereł osadzonych w koralikach pokazano odpowiednio na rysunkach 11-4 i 11-5.
Rysunek 11-4 Pierścionek z perłą wysadzany koralikami
Rysunek 11-5 Kolczyki z pereł wysadzane koralikami
Kroki dla Making Ustawianie koralików
Metoda Jeden:
(1) Materiał Pzadośćuczynienie
Przygotuj perły o średnicy nie mniejszej niż 5 mm, metalowy drut o średnicy około 1 mm, metalowe arkusze o grubości około 0,7 mm i klej.
(2) Wiercenie pereł
Ponieważ większość pereł nie jest idealna pod każdym kątem, można zdecydować się na wiercenie otworów w obszarach z wadami, aby osiągnąć pewien stopień ukrycia. Najlepiej jest użyć specjalistycznej wiertarki do pereł, która jest najbardziej stabilna, jak pokazano na rysunku 11-6. Można również użyć drewnianego zacisku do przytrzymania perły podczas wiercenia za pomocą szlifierki wiszącej. Perły mają niską twardość i można je wiercić wiertłem, ale jeśli jest to kamień szlachetny o wysokiej twardości w skali Mohsa, konieczne będzie użycie wiertła z końcówką diamentową, takiego jak do jadeitu. Głębokość otworu powinna wynosić około 2/1 ~ 2/3 średnicy perły i ważne jest, aby upewnić się, że otwór jest pionowy do środka kuli. To samo dotyczy pereł o nieregularnych kształtach; otwór musi być pionowy do środka całego kształtu.
(3) Przygotowanieing w Metal Base
Metalowa podstawa nie pełni tutaj stałej roli; głównie łączy metalowy drut ze strukturą noszenia i ukrywa szczeliny między metalowym drutem a otworami perły, zwiększając delikatność. Metalowy element musi najpierw zostać przycięty do wymaganego kształtu, zazwyczaj okrągłego, o rozmiarze zazwyczaj od 1/3 średnicy perły do 1/3, jak pokazano na rysunku 11-7. Następnie należy użyć stempla i bloku do stemplowania, który pasuje do rozmiaru perły, aby utworzyć zakrzywiony kształt pasujący do perły. Metalową podstawę można również zaprojektować w różnych kształtach, jak pokazano na rysunku 11-8.
Rysunek 11-7 Rozmiar metalowej podstawy
Rysunek 11-8 Fantazyjna metalowa podstawa
(4) Przygotowanieing metalowy drut
Długość i średnica metalowego drutu używanego do umieszczania w otworach pereł musi pasować do otworów. Powierzchnia metalowego drutu powinna być szorstka, głównie na dwa sposoby. Pierwsza metoda polega na użyciu narzędzia do nawlekania lub skręceniu metalowego drutu w celu utworzenia spiralnego wzoru, jak pokazano na rysunku 11-9. Podczas skręcania jeden koniec metalowego drutu można zamocować w imadle, a drugi koniec zacisnąć szczypcami i obracać zgodnie z ruchem wskazówek zegara, aby stopniowo wykręcać spiralny wzór. Pozwala to na przekręcenie metalowego drutu w otworze perły jak śruby, zwiększając tarcie między perłą a metalowym drutem. W połączeniu z klejem zwiększa to również powierzchnię wiążącą kleju, czyniąc go bardziej stabilnym. Druga metoda polega na użyciu pilnika lub szczypiec tnących w celu pozostawienia wgłębień na powierzchni metalowego drutu, aby zwiększyć jego chropowatość, zwiększając powierzchnię wiązania kleju z metalem, jak pokazano na rysunku 11-10.
Rysunek 11-9 Obróbka w celu uzyskania spiralnego wzoru przy użyciu narzędzia do nawlekania lub skręcania drutu metalowego
Rysunek 11-10 Wykonywanie wcięć pilnikiem lub szczypcami tnącymi.
(5) Spawanie w Metal i Wykończenie
Przygotuj wymagane metalowe pierścienie, obrączki i inne elementy przed zamocowaniem pereł i przyspawaj je do metalowej podstawy wraz z metalowym drutem, jak pokazano na rysunku 11-11. Na koniec upewnij się, że metalowe wykończenie jest gotowe przed przyklejeniem pereł.
(6) Mocowanie pereł
Po skręceniu metalowego drutu w otworze perły, umieść niewielką ilość wymieszanego kleju u podstawy metalowego drutu. Zwykły klej może zapewnić dobry efekt łączenia. Należy pamiętać, że klej rozprzestrzeni się po ściśnięciu; jeśli zostanie nałożona zbyt duża ilość, przeleje się przez metalową podstawę, wpływając na estetykę i dodając dodatkowy etap przetwarzania, dlatego klej należy stosować z umiarem. Skręcanie metalowego drutu pokazano na rysunku 11-12.
Rysunek 11-11 Spawanie metalu
Rysunek 11-12 Skręcanie drutu metalowego
Copywrite @ Sobling.Jewelry - Producent biżuterii na zamówienie, fabryka biżuterii OEM i ODM
Metoda druga:
(1) Przygotowanie materiału
Zastosowanie metody drugiej jest mniej szerokie niż metody pierwszej; jest ona odpowiednia dla pereł o większych rozmiarach, a perły lub podobne koraliki o niskiej twardości i stosunkowo lekkim materiale mogą być wybierane tylko. Metalowy drut do metody drugiej musi mieć określoną grubość, o średnicy co najmniej 2,5 mm, a metal powinien być elastyczny, taki jak fioletowa miedź, srebro 925 lub złoto K. Przygotowanie metalowych podstaw i metalowych akcesoriów odnosi się do metody pierwszej.
(2) Wiercenie
Najpierw użyj wiertarki do pereł, aby wykonać pionowy otwór w perle, a następnie użyj szlifierki wiszącej w połączeniu z wiertłem dentystycznym o tym samym rozmiarze co wiertarka do pereł, aby obrócić i rozszerzyć otwór do kształtu kolumny, która jest szersza u góry i węższa u dołu, jak pokazano na rysunku 11-13. Ponadto, aby uniknąć zbyt dużego otworu końcowego, wiertło i wiertło dentystyczne powinny być nieco mniejsze niż drut metalowy, ponieważ nieuniknione jest, że najwęższa część otworu zostanie również wypolerowana podczas procesu rozszerzania, co spowoduje ogólny wzrost rozmiaru.
(3) Spawanie Metal Wgniew i Aakcesoria
Różnica w stosunku do metody pierwszej polega na tym, że w tym przypadku drut metalowy i akcesoria są najpierw spawane przed obróbką drutu metalowego, jak pokazano na rysunku 11-14. Ponieważ drut metalowy w tej metodzie musi zachować pewną elastyczność, konieczne jest użycie młotka do kucia drutu metalowego w celu jego utwardzenia po zakończeniu procesu spawania. Należy pamiętać, że drut metalowy jest stosunkowo cienki, więc siła przyłożona podczas kucia powinna być niewielka, aby uniknąć znaczących zmian grubości lub deformacji, a metalowa podstawa powinna być jak najmniejsza. Dodatkowo, na tym etapie wskazane jest dobre przygotowanie się do wykończenia.
Rysunek 11-13 Powiększanie otworu
Rysunek 11-14 Spawanie metalowego drutu i akcesoriów
(4) Piłowanie Metal Wire Otwarcie
Użyj drobniejszego drutu tnącego, aby przeciąć metalowy drut na pół od góry, z długością otworu około 2/3 długości metalowego drutu, jak pokazano na rysunku 11-15.
(5) Rozprzestrzenianie w Metal Wire
Za pomocą płaskiego ostrza lub dłuta szpicaka otwórz metalowy drut od góry wzdłuż otworu, jak pokazano na Rysunek 11-16.
Rysunek 11-15 Rozcinanie drutu metalowego
Rysunek 11-16 Rozciąganie metalowego drutu
(6) Naprawing w Pearl
Metalowy drut, który został otwarty na dwa płatki, jest trudny do przywrócenia do pierwotnego stanu ze względu na jego elastyczność. Teraz szczypce są używane do zaciśnięcia metalowego drutu i włożenia go do otworu w perle. Następnie metalowy drut rozszerzy się w przestrzeni otworu, wykorzystując w ten sposób elastyczność metalu do zamocowania perły. Ta metoda wymaga również zastosowania kleju u podstawy metalowego drutu, jak pokazano na rysunku 11-17.
Metoda druga jest rzadziej stosowana lub używana niż metoda pierwsza, ale ta metoda ma więcej cech inkrustacji w odniesieniu do rzemiosła.
Metoda trzecia
(1) Przygotowanie materiału
Metoda trzecia jest metodą stałą, w której wszystkie otwory są dziurkowane. Istnieje wiele gotowych koralików ze wszystkimi dziurkowanymi otworami, które można kupić bezpośrednio i opcjonalnie można samodzielnie wykonać otwory. Ogólnie rzecz biorąc, koraliki są nawleczone razem i są ruchome, nie wymagając metalowej podstawy, a inne części mogą mieć wiele sprytnych odmian w zależności od projektu. Tutaj przedstawimy tylko bardziej powszechną stałą metodę dla koralików z wszystkimi otworami, która jest odpowiednia dla koralików z dowolnego materiału.
(2) Obróbka końcówki drutu metalowego
Jeśli jeden koniec koralika nie jest zamocowany strukturalnie, otwór musi być podtrzymywany przez metalową konstrukcję. Ta struktura, większa niż średnica otworu, może być generalnie przetwarzana na dwa sposoby. Jedną z metod jest użycie opalarki do ciągłego podgrzewania i spiekania końcówki drutu metalowego w metalową kulkę, jak pokazano na rysunku 11-18. Druga metoda polega na zamocowaniu metalowego drutu w imadle, przy czym około 2 mm drutu jest odsłonięte powyżej imadła, i przedłużeniu odsłoniętego odcinka poprzez uderzanie go młotkiem z płaskim łbem, jak pokazano na rysunku 11-19. Metoda spiekania może bezpośrednio dać gładką metalową kulkę po utworzeniu metalowego bloku większego niż średnica otworu kulki przy użyciu powyższych dwóch metod. W przeciwieństwie do tego, metoda kucia wymaga piłowania w celu nadania jej odpowiedniego kształtu przed użyciem.
Rysunek 11-18 Spiekanie końców drutu w kulki.
Rysunek 11-19 Wbijanie jednego końca metalowego drutu w celu jego przedłużenia.
(3) Mocowanie Bead
Po przewleczeniu koralika z drugiego końca, użyj szczypiec okrągłych, aby wygiąć koniec w metalowy pierścień, a następnie podłącz go do innych konstrukcji, jak pokazano na rysunku 11-20. Jeśli oba końce koralika muszą być połączone z innymi konstrukcjami, metalowy pierścień może być przyspawany do jednego końca metalowego drutu, przewleczony przez koralik, a następnie drugi koniec wygięty w metalowy pierścień, jak pokazano na rysunku 11-21.
Rysunek 11-20 Metalowy pierścień przymocowany na jednym końcu za pomocą koralika
Rysunek 11-21 Metalowy pierścień przymocowany na obu końcach za pomocą koralików
3. Zastosowanie osadzania koralików w projektowaniu biżuterii
Wykorzystanie koralików przewijało się niemal przez całą historię biżuterii, od najwcześniejszego prostego nawlekania koralików po kontrolowanie ich położenia za pomocą metalu. "Dziurki" odegrały kluczową rolę w odkrywaniu przez ludzi ozdób ciała z naturalnych przedmiotów. Rysunek 11-22 przedstawia sznur kamieni szlachetnych wyprodukowany w Hiszpanii w latach 586-711 n.e., w którym różne kamienie szlachetne zostały wypolerowane tak gładko, jak to możliwe, odsłaniając piękne kolory i przez otwory i nici, wyrażając zamiłowanie ludzi do żywych kolorów. Tysiąc lat później, w Chinach, podobnie żywe kamienie szlachetne zostały wypolerowane i ułożone podczas dynastii Qing, aby przekazać poczucie królewskiej ceremonii i symboliki, jak pokazano na rysunku 11-23.
Figure 11-22 Bead Stringing (V&A Museum Collection)
Rysunek 11-23 Bransoletka z turmalinu (kolekcja Muzeum Pałacowego)
Spośród tych perforowanych kamieni szlachetnych, perły można uznać za najbardziej stonowane kolorystycznie, jednak ich naturalna pełnia i blask wciąż wzbudzają powszechną i trwałą sympatię. Dodatkowo, ze względu na łatwość pozyskiwania i przetwarzania pereł, stały się one jednym z najważniejszych organicznych kamieni szlachetnych w historii biżuterii. Metoda osadzania koralików również stała się coraz bardziej wyrafinowana ze względu na perły, jak pokazano na rysunkach 11-24 i 11-25.
Figure 11-24 Earrings (Collection of the V&A Museum)
Ilustracja 11-25 Inkrustowane złotem perłowe kolczyki z długimi uszami (kolekcja Muzeum Pałacowego)
Mówiąc o oprawach koralików zawierających przede wszystkim perły, należy wspomnieć o perłach hodowlanych, które są znane i rozwinęły się. W 1893 roku założyciel Mikimoto, Kokichi Mikimoto, z powodzeniem zapoczątkował hodowlę pereł. W ciągu ponad stu kolejnych lat Mikimoto nigdy nie przestało odkrywać uroku pereł, zawsze umieszczając marzenia w perłowej biżuterii, co znacznie promowało wykorzystanie pereł w biżuterii.
Oprócz Mikimoto, wielu projektantów stworzyło również wspaniałe interpretacje pereł. Niezależnie od tego, czy są okrągłe, czy nieregularne, ich naturalne właściwości pozostawiają miejsce na wyzwania dla projektantów, jak pokazano na rysunkach 11-26 i 11-27. Co więcej, w unikalnie stylizowanej biżuterii ruchu Art Nouveau, zawsze możemy zobaczyć obecność pereł, albo jako głównego bohatera projektu ze względu na ich unikalne kształty, jako świeżą ozdobę, lub jako "okres" wiszący na dole biżuterii, jak pokazano na rysunkach 11-28 do 11-30.
Rysunek 11-26 Praca artysty jubilera Xiong Chena (1)
Rysunek 11-27 Praca artysty jubilera Xiong Zhen (2)
Rysunek 11-28 Biżuteria w stylu secesyjnym (1)
Rysunek 11-29 Biżuteria w stylu secesyjnym (2)
Rysunek 11-30 Biżuteria w stylu secesyjnym (3)
Chociaż metoda osadzania koralików wymaga pewnego kunsztu, efekt, jaki osiąga, jest niezbędny w projektowaniu biżuterii. Piękno kamieni szlachetnych musi być bogato wyrażone poprzez różne cięcia, a metoda osadzania koralików maksymalnie podkreśla piękno pereł, organicznego kamienia szlachetnego, który jest bardzo żywy i dynamiczny. Z punktu widzenia wartości artystycznej, osadzanie koralików jest na równi z innymi metodami inkrustacji.
Sekcja III Kreatywne otoczenie
Kreatywne ustawienia nie istnieją jako rodzaj ustawienia, ale raczej jako sposób na rozszerzenie umysłu i kreatywności ucznia ustawiającego klejnoty w oparciu o naukę rzemiosła. Kreatywna inkrustacja sprawia, że nauka rzemiosła nie polega na przestrzeganiu stereotypowych zasad, ale na dalszej personalizacji i innowacji.
1. Przegląd ustawień kreatywnych
Dzięki tradycyjnym i nowoczesnym metodom oprawiania, blask kamieni szlachetnych został odpowiednio wyeksponowany, a kunszt inkrustacji ustanowił konwencjonalne paradygmaty. Wycena kamieni szlachetnych została również ustandaryzowana ze względu na zwiększoną wartość, jaką przyniosły techniki inkrustacji. Z poprzedniej dyskusji na temat technik oprawiania można systematycznie zrozumieć metody produkcji opraw. Istniejąca standaryzacja i konwencjonalne metody nie oznaczają jednak, że prezentacja kamieni szlachetnych może być wybrana tylko w istniejących ramach, ani nie sugerują, że związek między kamieniami szlachetnymi a metalami może być wybrany tylko z kilku technik inkrustacji. Z perspektywy projektantów i artystów zawsze konieczne jest kreatywne spojrzenie na relacje między kamieniami szlachetnymi a metalami; w przeciwnym razie nie pojawiłyby się jeszcze innowacyjne techniki inkrustacji, takie jak niewidoczne ustawienie krawędzi i ustawienie napięcia.
Kreatywna oprawa, pozornie szeroka, ma istotne założenie: zrozumienie właściwości metali i kamieni szlachetnych, opanowanie podstawowych technik oprawy, a następnie elastyczne zastosowanie relacji między metalami i kamieniami szlachetnymi w celu znalezienia najbardziej odpowiedniego sposobu przedstawienia własnego projektu lub myśli. Dlatego też kreatywne oprawianie jest raczej dodatkiem poznawczym po opanowaniu technik oprawiania kamieni szlachetnych, niż równoległą nauką rzemiosła z poprzednich rozdziałów.
Każdy kreatywny setting może mieć swoją własną metodę. Tutaj autor jedynie kategoryzuje i podsumowuje niektóre zaobserwowane metody kreatywnego ustawiania, zapewniając pewne wskazówki dla początkujących, ale nie chce, aby każdy był ograniczony tymi klasyfikacjami. Poza tymi typami powinny istnieć nieskończone możliwości. Różne typy wymienione poniżej będą się pokrywać i powinny być postrzegane elastycznie. Mam nadzieję, że dostarczę odniesień i inspiracji dla osób uczących się projektowania biżuterii i ustawień kamieni szlachetnych. Odpowiednie przykłady przypadków pokazano na rysunku 12-1.
2. Ekspansja strukturalna Kreatywne ustawienie
Po nauczeniu się techniki oprawiania kamieni szlachetnych, istnieje wiele miejsca na wyzwania i eksplorację relacji między kamieniami szlachetnymi a metalami. Przełamanie konwencjonalnego myślenia sprawi, że nauka rzemiosła będzie bardziej kreatywna. Przypadki w tej sekcji to w większości przeprojektowane struktury oparte na istniejących metodach oprawiania, które zainspirują wielu uczących się technik oprawiania.
2.1 Skala "Niewłaściwe"
Ten rodzaj kreatywności opiera się głównie na biegłym opanowaniu technik ustawiania i zrozumieniu struktur ustawiania, elastycznym stosowaniu technik inkrustacji w celu przełamania pewnych norm i formuł oraz znalezieniu spersonalizowanego języka ekspresji poprzez przełamanie skali strukturalnej. Różnice w skali mogą prowadzić do znacznych różnic w estetyce i wrażliwości; w takich momentach "odpowiednie", "konwencjonalne" i "standardowe" skale powinny być kwestionowane i przekraczane. Na przykład, zęby oprawek mogą ewoluować, aby być wyjątkowo solidne, spody inkrustowanych kamieni szlachetnych skierowane do góry, a krawędzie oprawek bezelowych wydają się nieoszlifowane, co może przynieść zupełnie inne napięcia i efekty w oparciu o różne interpretacje projektantów. Odpowiednie studia przypadków zostały zilustrowane na rysunkach 12-2 do 12-4.
Rysunek 12-2 Biżuteria artystyczna (1)
Rysunek 12-3 Biżuteria artystyczna (2)
Rysunek 12-4 Biżuteria artystyczna (3)
Wszystkie poniższe projekty bazują na metodzie tension setting jako podstawowej strukturze. Samo ustawianie napięcia jest wysoce rzemieślniczą metodą ustawiania, która wydaje się trudna do opanowania i ma wiele ograniczeń produkcyjnych, ale służy jako dobry "punkt wejścia" do ćwiczenia wyobraźni. Każdy z poniższych projektów ma inne podejście; niektóre są stosunkowo zrelaksowane i proste, jak pokazano na rysunkach 12-5 i 12-6; inne są rygorystyczne, ale sprytne, jak pokazano na rysunkach 12-7 i 12-8.
Rysunek 12-5 Biżuteria artystyczna (4)
Rysunek 12-6 Biżuteria artystyczna (5)
Rysunek 12-7 Biżuteria artystyczna (6)
Rysunek 12-8 Biżuteria artystyczna (7)
2.2 "Niestabilna" struktura
W konwencjonalnych oprawach głównym zadaniem jest zabezpieczenie kamieni szlachetnych w metalowej strukturze. W poniższych projektach relacja między kamieniami szlachetnymi a metalem jest stabilna, ale nie stała, co łamie konwencjonalne normy. Kiedy relacja między kamieniami szlachetnymi a metalem staje się głównym celem projektu, figlarność struktury staje się również główną atrakcją projektu. Wśród tych struktur niektóre wykorzystują związek między kamieniami szlachetnymi a metalowymi szczelinami, aby umożliwić przesuwanie; inne projektują "klatkę" dla kamieni szlachetnych, zapewniając im przestrzeń do poruszania się w "metalowej klatce"; a niektóre sprawiają, że kamienie szlachetne można odłączyć, zabezpieczając je poprzez związek między metalową strukturą a ciałem podczas noszenia biżuterii. Te kreatywne pomysły stanowią wyzwanie dla stabilnej relacji między metalem a kamieniami szlachetnymi, zarówno przesuwanymi, jak i odłączanymi, dodając zabawne doświadczenie dla użytkownika. Odpowiednie przypadki pokazano na rysunkach od 12-9 do 12-14.
Rysunek 12-9 Biżuteria artystyczna (8)
Rysunek 12-10 Biżuteria artystyczna (9)
Rysunek 12-11 Biżuteria artystyczna (10)
Rysunek 12-12 Biżuteria artystyczna (11)
Rysunek 12-13 Biżuteria artystyczna (12)
Rysunek 12-14 Praca z biżuterią
3. Kreatywne ustawienie materiału "Gemstone"
Tak zwany "kamień szlachetny" w kreatywnym wykorzystaniu materiałów z kamieni szlachetnych niekoniecznie jest kamieniem szlachetnym; reprezentuje materiały osadzone w strukturze. Wśród osadzanych materiałów, oprócz materiałów z kamieni szlachetnych, można zamocować wiele bogatych materiałów, prezentując w ten sposób urok różnych materiałów za pomocą metody mocowania metalu.
3.1 "Nieregularne" kamienie szlachetne
Style cięcia kamieni szlachetnych zostały przedstawione w rozdziale 1, a te konwencjonalne style cięcia mają odpowiadające im metody oprawiania, które je uzupełniają. Te style cięcia to nic innego jak "projekty", które najlepiej prezentują blask kamieni szlachetnych. Jednak poza tymi stylami cięcia, często mamy zamiłowanie do niektórych nieoczekiwanych kształtów, być może dlatego, że te kształty łamią normę, być może dlatego, że te style cięcia eksponują rustykalne piękno kamieni szlachetnych, a może są wykonane na zamówienie, aby spełnić potrzeby projektanta, jak pokazano na rysunkach od 12-15 do 12-18.
Rysunek 12-15 Biżuteria artystyczna (13)
Rysunek 12-16 Biżuteria artystyczna (14)
Rysunek 12-17 Biżuteria artystyczna (15)
Rysunek 12-18 Biżuteria artystyczna (16)
3.2 "Kamienie szlachetne", które nie są kamieniami szlachetnymi
Metale i kamienie szlachetne są z konieczności konwencjonalnymi materiałami do oprawy. Mimo to, gdy oprawa jest wykorzystywana jako forma twórczej ekspresji lub jako temat "projektu", bogactwo materiałów staje się punktem przełomowym dla innowacji; ten rodzaj kreatywności ma podwójną przestrzeń interpretacyjną związaną i niezwiązaną z oprawą, a jej komercjalizacja może stanowić wyzwanie. Mimo to, na poziomie pracy, stanowi skuteczny sposób dla uczących się sztuki jubilerskiej i projektowania, aby poszerzyć swoje myślenie. Prace biżuterii artystycznej związane z "kamieniami szlachetnymi", które nie są kamieniami szlachetnymi, pokazano na rysunkach od 12-19 do 12-22.
Rysunek 12-19 Biżuteria artystyczna (17)
Rysunek 12-20 Biżuteria artystyczna (18)
Rysunek 12-21 Biżuteria artystyczna (19)
Rysunek 12-22 Praca jubilerska "Diamentowy smoczek"
4. Tworzenie kreatywnych ustawień
Kreatywne techniki oprawiania wykorzystują metale lub inne materiały do mocowania kamieni szlachetnych i metod produkcji. Kategoria ta obejmuje niektóre stosunkowo trudne techniki zaprojektowane w celu rozwiązania praktycznych problemów w wysokiej klasy biżuterii, takie jak wykorzystanie metali tytanowych do osadzania w celu zmniejszenia masy; niektóre są zaprojektowane w celu dostosowania do masowej produkcji w celu obniżenia kosztów produkcji przy jednoczesnym zapewnieniu estetyki, takie jak zastosowanie żywicy epoksydowej; a niektóre wykorzystują materiały kompozytowe do osiągnięcia efektów ustawień, które są bardziej spersonalizowane, takie jak stosowanie technik tkania lin lub materiałów takich jak futro do mocowania kamieni szlachetnych. Różne dziedziny są celem, problemy są rozwiązywane, kamienie szlachetne są stosowane, a metody mogą być bogate i zróżnicowane.
4.1 Tytan
Ich lekkość i wysoka twardość charakteryzują metale żelazne, szeroko stosowane w lotnictwie. Twardość tytanu jest wysoka, a jego waga jest zbliżona do złota. W ostatnich latach tytan znalazł wiele zastosowań w branży jubilerskiej. Oprócz zalet lekkości i twardości, tytan ma również bogate i zróżnicowane kolory, dodając metalowi dodatkowego uroku. W wysokiej klasy biżuterii o dużych ilościach, do produkcji często wykorzystywane są metale szlachetne, takie jak złoto K lub platyna. Jednak osiągając swoje cenne atrybuty, często znacznie zmniejszają komfort noszenia ze względu na swoją wagę, a nawet mogą być nie do noszenia. W celu rozwiązania tego problemu warto wspomnieć o artyście biżuterii z Hong Kongu, Wallace Chan. Wysoka twardość tytanu sprawia, że jest on bardzo trudny w obróbce, a co dopiero w montażu. Wallace Chan spędził osiem lat na opanowaniu technologii wykorzystania tytanu w biżuterii, rozszerzając możliwości sztuki jubilerskiej. Artyści biżuterii tacy jak Wallace Chan odważnie używają tytanu, znacznie pomagając społeczeństwu w lepszym zrozumieniu tytanu, wzbogacając materiały używane do oprawiania i zachęcając więcej projektantów biżuterii do próby użycia tytanu do tworzenia biżuterii, jak pokazano na rysunkach od 12-23 do 12-25.
Figure 12-23 Stephen webster titanium jewelry (v&a museum collection)
Rysunek 12-24 Ustawienie tytanu (1)
Rysunek 12-25 Ustawienie tytanu (2)
4.2 Glina jubilerska
Użycie glinki jubilerskiej (żywicy epoksydowej) do łączenia sztucznych kryształów lub innych materiałów dekoracyjnych pozwala uzyskać efekt oprawy. Jest to powszechna metoda osadzania w ostatnich latach w biżuterii średniej i niskiej klasy, jak pokazano na rysunkach 12-26 i 12-27. Zaletą tego materiału jest to, że glina może mieć bogate kolory, co pozwala na wybór kolorów gliny w oparciu o kolor kamieni szlachetnych, uzyskując jednolity efekt wizualny. Dodatkowo, trudność produkcji i koszty materiałów są bardzo niskie. Jego wadą jest to, że ta metoda osadzania może zapewnić względnie stabilne mocowanie na pewnym poziomie technicznym, ale kamienie szlachetne nadal muszą nadrobić zaległości w porównaniu do ustawień metalowych. Co więcej, poziom wyrafinowania i tekstury jest znacznie niższy niż w przypadku opraw metalowych.
Rysunek 12-26 Biżuteria ze sztucznych kryształów osadzanych w glinie (1)
Rysunek 12-27 Biżuteria ze sztucznych kryształów osadzanych w glinie (2)
4.3 Srebrna glina
Srebrna glinka jest wytwarzana przez zmieszanie proszku srebra o nano rozmiarach z klejem na bazie wody, dzięki czemu jest bardzo łatwa do kształtowania. Po uformowaniu jest ona wypalana, a czystość srebra uzyskanego w wysokich temperaturach może sięgać nawet kilkudziesięciu procent. Z jednej strony, srebrna glina daje więcej możliwości w obróbce metalu, ponieważ może łatwo odciskać wzory lub tekstury jak modelina; z drugiej strony, jest łatwa w obróbce, obniżając próg produkcji metalu, umożliwiając wielu entuzjastom rzemiosła tworzenie prostych metalowych kreacji z tego materiału. Podobne materiały obejmują płynny srebrny śnieg, który działa na tej samej zasadzie co srebrna glinka. Srebro może być nakładane na powierzchnie takie jak liście za pomocą małego pędzelka, zwiększając autentyczność tekstury.
Jeśli kamienie szlachetne są osadzane w srebrnej glince, stałe krawędzie kamieni szlachetnych można utworzyć na etapie kształtowania, a po podgrzaniu mogą one tworzyć jeden element. Ważne jest, aby pamiętać, że ponieważ glinka srebra musi zostać później poddana ogrzewaniu w wysokiej temperaturze, należy wybrać kamienie szlachetne odporne na wysoką temperaturę, takie jak naturalny granat; dodatkowo glinka srebra skurczy się do pewnego stopnia po podgrzaniu, więc wymiary metalowych krawędzi lub pazurów dla miękkich kamieni szlachetnych powinny być odpowiednio powiększone i pogrubione, aby uniknąć niestabilności po podgrzaniu. Biżuterię z glinki srebra pokazano na rysunkach 12-28 i 12-29.
Rysunek 12-28 Biżuteria ze srebrnej glinki (1)
Rysunek 12-29 Biżuteria z glinki srebra (2)
4.4 Materiały kompozytowe
Kategoria materiałów kompozytowych jest bardzo szeroka i ma spersonalizowane cechy. Każdy może mieć pomysłowe pomysły dotyczące określonego materiału i ustanowić swój system procesowy dla technik produkcji, który obejmuje odważne koncepcje i bogate zastosowania materiałów potrzebnych w projektowaniu i nieuchronnie przechodzi przez ciągłe eksperymenty. W tego typu oprawach, połączenie materiałów kompozytowych i kamieni szlachetnych często nie służy oprawie, ale ogólnej harmonii, więc drogie kamienie szlachetne zazwyczaj nie są używane. Każdy materiał, który można owinąć, taki jak szkło, syntetyczne kryształy, kamyki, drewno, pestki brzoskwini itp. może stać się obiektem do oprawy, jak pokazano na rysunkach 12-30 i 12-31.
Rysunek 12-30 Biżuteria do ustawiania materiałów kompozytowych (1)
Rysunek 12-31 Biżuteria do ustawiania materiału kompozytowego (2)
5. Rozszerzenie myślenia o temat ustawień
Oprawa, jako rzemiosło, przedstawia związek między kamieniami szlachetnymi a metalami. Jeśli chodzi o tę relację, możemy podejść do kreatywnego projektu oprawy od strony jej struktury, materiałów, rzemiosła itp. Ponadto inkrustacja może również służyć jako propozycja do głębszego zbadania, która zostanie przeanalizowana za pomocą trzech zestawów prac poniżej.
Pierwszy zestaw prac jest autorstwa artysty jubilerskiego Karla Fritscha, który w swoich pracach szeroko przedstawia relacje między metalem a kamieniami szlachetnymi. Chociaż twórca nie wskazuje na początkową inspirację poprzez wyraźny temat, możemy poczuć odpowiedni i zrelaksowany język biżuterii w całym dziele. Obróbka powierzchni metalu zachowuje ślady odcisków palców i dłoni, przypominając miękki materiał, który luźno wiąże kamienie szlachetne, jak pokazano na rysunkach od 12-32 do 12-37.
Rysunek 12-32 Pierścień roboczy Karl Fritsch: #434
Rysunek 12-33 Pierścień roboczy Karl Fritsch: #530
Rysunek 12-34 Praca Karla Fritscha
Rysunek 12-35 Praca Karla Fritscha Pierścień: # 533
Rysunek 12-36 Praca Karla Fritscha Pierścień: Bez tytułu (1)
Rysunek 12-37 Praca Karla Fritscha Pierścień: Bez tytułu (2)
Jeśli prace Karla Fritscha opowiadają o relacjach między klejnotami i metalami w zrelaksowanym i leniwym języku, to prace artysty biżuterii Sigurda Brongera z Amsterdamu w Holandii opowiadają o relacjach między przedmiotami w sposób bardziej delikatny i subtelny. W tym przypadku nie jest potrzebny kunszt i umiejętności, ale ciche znalezienie najbardziej odpowiedniego punktu kontrolnego lub chwili. Powiązane prace pokazano na rysunkach od 12-38 do 12-41.
Rysunek 12-38 Praca Sigurda Brongera (1)
Rysunek 12-39 Praca Sigurda Brongera (2)
Rysunek 12-40 Praca Sigurda Brongera (3)
Rysunek 12-41 Praca Sigurda Brongera (4)
Poniżej znajduje się seria prac autorki, których tematem przewodnim jest "oprawa". W tej serii formy prac nie ograniczają się do biżuterii, ale są prezentowane w różnych formach, takich jak instalacje lub obiekty. Praca "Beware of Eyes" to zasłona wykonana na okno galerii wystawowej, z otworami w zasłonie reprezentującymi różne style inkrustowanych opraw kamieni, ale bez kamieni szlachetnych. Otwory pozostawione przez te kamienne oprawy metaforycznie sugerują, że to, co jest inkrustowane, nie jest kamieniami szlachetnymi, ale raczej światłem słonecznym oglądanym przez otwory przez osobę stojącą przy oknie, jak pokazano na rysunkach 12-42 i 12-43. Praca "NO SMOKING, NO JEWELRY" jest podzielona na dwie części: jedna część przedstawia kamienie szlachetne zwinięte w tytoń, podczas gdy druga część przedstawia kamienie szlachetne osadzone w metalowej papierośnicy, które odpadają jako popiół podczas palenia, ilustrując podwójną relację oprawy, jak pokazano na rysunkach 12-44 do 12-46.
Rysunek 12-42 Ogólnie "Uważaj na oczy"
Rysunek 12-43 Częściowy komunikat "Uważaj na oczy"
Rysunek 12-44 Zakaz palenia, zakaz noszenia biżuterii (1)
Rysunek 12-45 NIE PALIĆ, BEZ ODZIEŻY (2)
Rysunek 12-46 NIE PALIĆ, BEZ ODZIEŻY (3)
Ta sekcja zawiera studia przypadków prac, z których niektóre mają bardziej bezpośrednie znaczenie, podczas gdy inne są bardziej subtelne. Artyści ci mają doświadczenie w obróbce metali i projektowaniu biżuterii i artystycznie wyrazili temat "oprawy" lub tematy, na które "oprawa" ma wpływ, w oparciu o ich zrozumienie podstaw technik oprawiania. Oryginalny zamysł prac i ich ostateczna prezentacja odzwierciedlają zrozumienie i ekspresję twórców różnych aspektów technik oprawiania kamieni szlachetnych. Oprawa kamieni szlachetnych może wydawać się rzemiosłem, ale uosabia związek, który może być rozumiany daleko poza rzemiosłem. Mamy nadzieję, że wprowadzenie do tego rozdziału zainspiruje uczącego się.
6 odpowiedzi
Ten ρost zapewnia jasny pomysł na rzecz nowych użytkowników blogowania, że w rzeczywistości
jak zrobić bloցgіng.
Akceptuję jako prawdziwe wszystkie pomysły, które wprowadziłeś
do swojego postu. Są bardzo przekonujące i na pewno zadziałają.
Stiⅼl, posty są bardzo krótkie dla nowicjuszy. Może tylko ty
proszę przedłużyć je trochę od późniejszego czasu? Dzięki za ten post.
Wygląda na to, że uczysz się mojego umysłu! Wydaje się, że rozumiesz tak wiele na ten temat, jak ty
napisał w nim książkę czy coś takiego. Wierzę
że możesz zrobić z kilkoma procentami, aby wzmocnić przekaz
trochę gorzej, ale poza tym to wspaniały blog.
Doskonała lektura. Z pewnością tu wrócę.
Zdecydowanie widać twoje umiejętności w pracy.
piszesz. Sektor ma nadzieję na jeszcze więcej pisarzy z pasją, takich jak ty, którzy nie są
boją się wyrazić, w co wierzą. Zawsze kieruj się sercem.
Witam, to ja, ja również odwiedzam tę stronę regularnie, ta strona jest
naprawdę miło, a ludzie naprawdę dzielą się dobrymi przemyśleniami.
Świetny post. Ciągle sprawdzałem tego bloga i jestem pod wrażeniem!
Niezwykle pomocne informacje, w szczególności
zamykając ⲣhase 🙂 Mam do czynienia z takimi informacjami dużo.
Kiedyś szukałem tych pewnych informacji dla
długi czas. Dziękuję i życzę powodzenia.