Jak opanować projektowanie biżuterii: Narzędzia, techniki i porady dotyczące oszałamiających kreacji

Ten przewodnik jest idealny dla sklepów jubilerskich, studiów i projektantów. Obejmuje niezbędne narzędzia, takie jak ołówki, gumki i szablony, a także uczy, jak rysować biżuterię z różnych perspektyw. Naucz się wyrażać kolory i materiały, takie jak złoto, kamienie szlachetne i perły. Doskonały dla sprzedawców detalicznych, sprzedawców e-commerce i celebrytów poszukujących niestandardowych elementów.

Jak opanować projektowanie biżuterii: Narzędzia, techniki i porady dotyczące oszałamiających kreacji

Niezbędne narzędzia, techniki i wskazówki dotyczące tworzenia biżuterii

Wprowadzenie:

Ten kompleksowy przewodnik zagłębia się w sztukę ręcznego rysowania biżuterii, obejmując podstawowe narzędzia, perspektywy strukturalne oraz niuanse kompozycji, koloru i ekspresji materiału. Rozpoczyna się od wprowadzenia do różnych narzędzi niezbędnych do malowania biżuterii, takich jak ołówki, gumki, szablony, farby i pędzle, wyjaśniając ich zastosowania i efekty, jakie dają. Następnie przewodnik bada zasady perspektywy, kluczowe dla przedstawienia trójwymiarowej natury biżuterii na dwuwymiarowej powierzchni. Omawia perspektywę jednopunktową, dwupunktową i trzypunktową, zapewniając wgląd w to, jak różne punkty widzenia wpływają na wizualną reprezentację biżuterii.

W części poświęconej kompozycji, przewodnik przedstawia podstawowe zasady, które pomagają artystom tworzyć zrównoważone i estetyczne projekty, podkreślając znaczenie proporcji, symetrii, równowagi i interakcji między przestrzenią dodatnią i ujemną. Ostatnia sekcja skupia się na ekspresji kolorów i materiałów, ucząc artystów, jak wykorzystywać teorię kolorów do dokładnego przedstawiania różnych materiałów, w tym metali, kamieni szlachetnych i pereł. Zapewnia szczegółowe techniki przedstawiania unikalnego połysku i przezroczystości tych materiałów, zapewniając, że grafika oddaje prawdziwą istotę biżuterii. Ten przewodnik jest nieocenionym źródłem informacji dla projektantów biżuterii, artystów i entuzjastów, którzy chcą poprawić swoje umiejętności rysowania odręcznego i tworzyć żywe, realistyczne ilustracje biżuterii.

Sekcja I Powszechnie używane narzędzia do ręcznego rysowania ekspresji

Wiele narzędzi może być używanych do malowania biżuterii, a różnice w narzędziach mogą prowadzić do różnic w użytkowaniu, funkcjonalności i efektach. Przedstawione poniżej narzędzia są powszechnie stosowane w malowaniu biżuterii i są znanymi narzędziami do rysowania i kreślenia. O ile przestrzegane są ogólne zasady użytkowania, do korzystania z tych narzędzi nie jest wymagane specjalne szkolenie. Aby zapewnić każdemu wstępne zrozumienie malowania biżuterii, poniżej znajduje się proste wprowadzenie do metod niektórych powszechnie używanych narzędzi w malowaniu biżuterii.

1. Ołówek

Malowanie biżuterii zazwyczaj rozpoczyna się od ołówka, a twardość używanego ołówka wynosi zwykle od HB do 2B. Większość rysunków projektowych jest tworzona w skali 1:1, a aby lepiej wyrazić niektóre drobne szczegóły, ołówek powinien być zawsze naostrzony.

2. Ostrzałka do ołówków

Ostrzałka do ołówków. Pozwala szybko i wygodnie naostrzyć ołówek, utrzymując go w dobrym stanie.

3. Gumka

Istnieją dwa rodzaje gumek używanych w malowaniu biżuterii. Jedna jest podobna do modeliny, którą można łatwo kształtować i jest przydatna do dociskania mniej widocznych zabrudzeń na papierze bez uszkadzania powierzchni; druga to gumka kreślarska, która jest twardsza niż ta pierwsza. Podczas wymazywania drobnych szczegółów gumkę można zaostrzyć do punktu, aby usunąć pożądane obszary bez wymazywania innych części, które nie powinny być wymazywane.

4. Szablon biżuterii

Malowanie biżuterii ma specjalistyczne szablony, które nie są jeszcze dostępne w sprzedaży w kraju; możemy użyć zwykłych szablonów jako substytutów. Powszechnie używane są okrągłe i owalne kształty. Podczas rysowania okrągłych wzorów należy używać okrągłego szablonu i unikać używania kompasu, aby uniknąć pozostawiania otworów na powierzchni; kształty niektórych kamieni szlachetnych można uzupełnić za pomocą owalnego szablonu.

5. Farba

Farby akwarelowe mają dobrą przezroczystość, a podczas szkicowania przezroczysta akwarela może osiągnąć bardzo dobre efekty z lekkim praniem. Jednakże, ponieważ malowanie biżuterii często wykorzystuje kolorowy papier jako powierzchnię malarską, przezroczyste akwarele mają trudności z pokryciem oryginalnego koloru papieru, co utrudnia osiągnięcie efektu wizualnego czystych i przezroczystych kamieni szlachetnych. Dlatego też, nieprzezroczyste kolory są częściej używane do malowania na kolorowym papierze. Gwasz ma dobre krycie, a jego kolory są jasne i bogate, co czyni go powszechnie stosowaną farbą w malarstwie biżuteryjnym.

6. Kolorowe kredki

Kredki występują w dwóch rodzajach: rozpuszczalne w wodzie i nierozpuszczalne w wodzie. Te pierwsze można mieszać z pędzlem i wodą po narysowaniu, uzyskując efekty podobne do farb akwarelowych. Aby przedstawić różne kolorowe kamienie szlachetne, można przygotować oba rodzaje kredek, utrzymując je naostrzone podczas użytkowania. Podczas malowania biżuterii, użycie kolorowych kredek jest szybkie i daje żywe rezultaty.

7. Pędzel do pisania

Przygotuj kilka pędzli o różnej grubości w zależności od modelu. Pędzel z włosia koziego jest bardziej miękki, podczas gdy pędzel z włosia wilka jest sztywniejszy i można go przygotować zgodnie z osobistymi nawykami malarskimi. Ponadto, ponieważ malowanie biżuterii ma wiele drobnych szczegółów, należy przygotować dobry pędzel do konturowania.

8. Linijka trójkątna

Istnieją zasadniczo dwa rodzaje: Linijka do trójkątów równobocznych 45° i linijka do trójkątów prostokątnych 30°, 60°. Podczas malowania biżuterii potrzebne są linie pomocnicze, które można uzupełnić za pomocą linijki do trójkątów.

9. Krzywa francuska

Malowanie biżuterii wymaga rysowania wielu krzywych. Ogólnie rzecz biorąc, krótsze krzywe można rysować bezpośrednio odręcznie, ale dłuższe krzywe są trudne do płynnego rysowania odręcznego. W takim przypadku wygodniejsze jest użycie krzywej francuskiej.

10. Suwmiarka noniuszowa

Służy do pomiaru rzeczywistego rozmiaru kamienia szlachetnego, skala może być dokładna do 1/10 mm, aby zmierzyć dokładny rozmiar kamienia szlachetnego dla rysunku 1: 1.

11. Kalka kreślarska

Kalka kreślarska to rodzaj półprzezroczystego papieru. Projekty biżuterii są często symetryczne, więc można najpierw narysować połowę projektu, a następnie skopiować drugą połowę. Po dopracowaniu szkicu można go skopiować na ostateczny papier. Podczas śledzenia, kalka powinna być zabezpieczona taśmą przed kontynuowaniem. Kolorowanie i malowanie można również wykonać na kalce kreślarskiej.

12. Karton

Tektura dzieli się na różne rodzaje, takie jak karty białe, szare, czarne i kolorowe. Trzy kolory: biały, szary i czarny są stosunkowo proste, co pozwala im lepiej podkreślić wspaniały połysk różnych ozdób. Dlatego te trzy rodzaje kartonów są szeroko stosowane w malowaniu biżuterii. Klejnoty i metale mają zazwyczaj bardzo jasny połysk, a podczas malowania często konieczne jest użycie białych pasemek, aby przedstawić ich odbicia. Kolor białych kart często koliduje z efektem podświetlenia, więc materiały o wyższej jasności zazwyczaj nie używają białych kart do malowania. Czarna karta ma stonowany kolor bazowy, ale niezależnie od tego, czy używasz akwareli, czy gwaszu, niektóre jasne kolory, takie jak jasnożółty, jasnozielony i pomarańczowy, nie mają wystarczającego pokrycia na czarnych kartach i mogą być łatwo przytłoczone przez kolor bazowy. Dlatego podczas malowania na czarnej karcie należy dokładnie przeanalizować kolory materiałów, które mają być przedstawione i wybierać ostrożnie. Dla porównania, szara karta jest najczęściej używanym papierem w malarstwie biżuteryjnym, ponieważ jej naturalny kolor znajduje się pośrodku skali jasności, dzięki czemu zarówno ciemne, jak i jasne kolory są dobrze obsługiwane. Należy jednak pamiętać, że większość szarych kart jest stosunkowo miękka, a kolory malowane na szarych kartach mogą mieć pewne różnice w kolorze przed i po wyschnięciu farby. Dlatego artyści muszą przetestować kolory na tym samym rodzaju papieru przed namalowaniem ostatecznego dzieła.

Podczas malowania biżuterii artysta musi wziąć pod uwagę rzeczywiste efekty różnych materiałów i odpowiednio je wykorzystać. W przypadku teksturowanego papieru można wypróbować techniki kolorowego ołówka; w przypadku gładszych powierzchni papieru akwarela i gwasz mogą osiągnąć dobre wyniki; przezroczyste diamenty są trudne do przedstawienia za pomocą białego kartonu, ale szary lub czarny karton może je doskonale podkreślić... Mogą osiągnąć pożądane efekty tylko wtedy, gdy artysta jest zaznajomiony z technikami i wyrażaniem cech różnych narzędzi malarskich, a można je lepiej opanować i przekazać swoje koncepcje projektowe.

Sekcja II Struktura i perspektywa

1. Ekspresja strukturalna

1.1 Podstawowe zasady perspektywy

Biżuteria to trójwymiarowy obiekt posiadający określoną wysokość, szerokość i długość, zajmujący określoną przestrzeń i prezentujący różne formy wizualne, gdy jest obserwowany pod różnymi kątami. Wymaga to od malarza, aby najpierw miał na myśli trójwymiarową koncepcję. Chociaż rysunki efektowe biżuterii są dwuwymiarowe i płaskie, musimy wyrazić trójwymiarową przestrzeń i objętość na płaskim papierze. Co więcej, malarz musi mieć holistyczne spojrzenie, ponieważ biżuteria może składać się z wielu części wykonanych z różnych materiałów i kształtów, przy czym różne części mają określone proporcje, wspólnie tworząc ogólną relację. Nauka malowania biżuterii wymaga umiejętności przechodzenia od całości do części, od zarysu do szczegółów, zagłębiania się warstwa po warstwie, jednocześnie chwytając strukturę, aby wyrazić relacje kolorów, tekstur i objętości ornamentu.

Aby lepiej przedstawić biżuterię, konieczne jest malowanie pod różnymi kątami, ponieważ różne perspektywy wizualne spowodują różne zmiany. Dlatego musimy zrozumieć podstawową wiedzę na temat perspektywy. Intuicyjnym obrazem perspektywy w naszym codziennym życiu jest zjawisko perspektywy; na przykład, gdy stoimy pośrodku wysadzanej drzewami alei i patrzymy w dal, równoległe drzewa po obu stronach wydają się znikać w jednym punkcie; fotografia może również wywoływać to samo zjawisko podczas fotografowania wzdłuż głębi ulicy od środka ulicy. Metoda perspektywy, znana również jako metoda odległości, była słynnie badana przez włoskiego malarza renesansowego Da Vinci i niemieckiego malarza Dürera. Typowa metoda perspektywy opiera się na odległości obiektów, tworząc poczucie głębi. Różne zmiany wynikają z ruchu punktu widzenia, co prowadzi do różnych metod perspektywy. Podstawowe terminy związane z perspektywą obejmują:

(1) Linia horyzontu: Pozioma linia równoległa do oczu artysty.

(2) Punkt centralny: Oczy artysty skierowane są bezpośrednio na punkt na linii horyzontu.

(3) Punkt widzenia: Pozycja oczu artysty.

(4) Wizualna linia środkowa: Linia łącząca punkt widzenia i punkt centralny, tworząca kąt prosty z linią horyzontu.

(5) Znikający punkt: Znikające punkty po obu stronach linii horyzontu, w których obiekty znajdujące się pod kątem do płaszczyzny obrazu cofają się w perspektywie.

(6) Perspektywa równoległa: Perspektywa kwadratowego lub prostokątnego obiektu równoległego do płaszczyzny obrazu. Perspektywa ta sprawia wrażenie schludnej, płaskiej, stabilnej i uroczystej.

(7) Perspektywa kątowa: Perspektywa kwadratowego lub prostokątnego obiektu, którego boki nie są równoległe do płaszczyzny obrazu. Taka perspektywa może urozmaicić kompozycję.

Perspektywa tworzona przez iluzję odległości zaczyna się od prostej obserwacji; im dalej obiekt znajduje się od oka, tym wydaje się mniejszy, a jego długość, wysokość i szerokość są proporcjonalnie zmniejszone. Ze względu na zmniejszenie obiektu, jego odstępy przestrzenne również ulegną zmniejszeniu.

1.2 Powszechnie stosowane zasady rysowania w perspektywie

2. Powszechnie stosowane zasady rysowania w perspektywie (1) Perspektywa jednopunktowa (znana również jako perspektywa równoległa) Perspektywa jednopunktowa jest najbardziej podstawową metodą rysowania perspektywicznego. Perspektywa jednopunktowa odnosi się do sześcianu umieszczonego na poziomej płaszczyźnie, gdzie cztery krawędzie przedniej powierzchni są równoległe do czterech krawędzi papieru. Równoległe linie rozciągające się w kierunku głębi pokrywają się z wysokością oczu i zbiegają się do jednego punktu, podczas gdy przednia ściana wydaje się kwadratowa. (2) Perspektywa dwupunktowa (znana również jako perspektywa kątowa) Perspektywa dwupunktowa polega na narysowaniu sześcianu na płótnie. Gdy cztery ściany sześcianu są nachylone pod kątem w stosunku do obrazu, dwa znikające punkty są tworzone przez linie proste równoległe do głębokości. W tym przypadku równoległe linie prostopadłe do górnej i dolnej płaszczyzny poziomej również ulegają skróceniu, ale nie mają oczywistych punktów zaniku. (3) Perspektywa trzypunktowa Perspektywa trzypunktowa ma miejsce, gdy sześcian jest ustawiony w stosunku do płaszczyzny obrazu w taki sposób, że jego ściany i krawędzie nie są równoległe, dzięki czemu krawędzie ścian rozciągają się do trzech znikających punktów. Oglądanie sześcianu z perspektywy ptasiej lub robaczkowej tworzy perspektywę trzypunktową. Niezależnie od rodzaju relacji perspektywicznej, obserwowane przez nas obiekty nieuchronnie będą miały jedną lub więcej linii strukturalnych, które się zmieniają. Na rysunku perspektywicznym linie, które się zmieniają, nazywane są liniami zmiennymi, podczas gdy linie niezmienne nazywane są liniami oryginalnymi. Pamiętaj o zasadzie, że obiekty wydają się większe, gdy są bliżej i mniejsze, gdy są dalej, oraz wydają się solidne, gdy są blisko i niewyraźne, gdy są daleko. Wspomniana wcześniej metoda perspektywy sześciennej ma zastosowanie do wszystkich obiektów i możemy ją zastosować do okręgów i cylindrów. Podczas rysowania struktury biżuterii możemy rozłożyć różne części biżuterii na wiele elementów o różnych rozmiarach, co jest korzystne dla lepszego uchwycenia relacji perspektywicznej struktury podczas malowania.

1.3 Reprezentacja struktur kołowych i zasady perspektywy

Okrągła struktura jest niezwykle powszechna w biżuterii, a podczas przedstawiania kilku konwencjonalnych rodzajów biżuterii, takich jak pierścionki, bransoletki i naszyjniki, artysta może wykorzystać zasady perspektywy okręgów i cylindrów, aby rozłożyć tę strukturę przypominającą pierścień na dwa zagnieżdżone cylindry o różnych rozmiarach, dzięki czemu proces malowania jest wygodniejszy.

1.4 Połączenie i zmiany perspektywy różnych kamieni szlachetnych

Projektując biżuterię, często łączy się kamienie szlachetne z metalami szlachetnymi, aby uzyskać stylowy wygląd. W malarstwie ważne jest również przedstawienie struktury kamieni szlachetnych pod różnymi kątami i ich odmian. Kamienie szlachetne można podzielić na fasetowane kamienie szlachetne - z geometrycznie ukształtowanymi płaskimi polerowanymi powierzchniami i nie-fasetowane kamienie szlachetne bez geometrycznie ukształtowanych płaskich polerowanych powierzchni. Są to zasadniczo dwie kategorie: fasetowane kamienie szlachetne i kaboszony. Fasetowane kamienie szlachetne zostały przekształcone z surowych kamieni w kamienie szlachetne za pomocą określonych technik cięcia. Proces ten nadaje kamieniom szlachetnym określony kształt, nadając im blask i kolor oraz umożliwiając ich osadzanie w biżuterii. Cięcie kamieni szlachetnych opiera się głównie na kształcie surowych kamieni (nieprzetworzonych klejnotów z wnętrza Ziemi). Cięcie klejnotów ma na celu wyeliminowanie wad, podkreślenie kolorów, stworzenie połysku poprzez fasety i zmaksymalizowanie piękna klejnotu. Struktura faset niektórych popularnych klejnotów powinna być dobrze zrozumiana; ogólnie rzecz biorąc, podczas tworzenia biżuterii pawilon klejnotu jest często osadzony w metalu, więc tylko górna korona musi być przedstawiona podczas malowania. Główne style szlifowania kamieni szlachetnych obejmują między innymi szlif okrągły brylantowy, szlif owalny, szlif podłużny, szlif trójkątny, szlif gruszkowy, szlif łezkowy, szlif szmaragdowy, szlif ośmiokątny, szlif markizowy, szlif sercowaty i szlif fantazyjny.

Okrągły szlif brylantowy, znany również jako szlif okrągły, amerykański szlif idealny lub amerykański szlif standardowy. Okrągły szlif brylantowy jest najbardziej korzystny dla pokazania olśniewającego blasku kamieni szlachetnych, zapewniając najlepszą renowację okrągłych diamentów i surowych kamieni. Ta metoda cięcia ma na celu zaprezentowanie maksymalnego efektu optycznego, emitując blask i powodując, że kamień szlachetny nieustannie iskrzy się i świeci pod wpływem światła. Okrągły szlif brylantowy nadaje się do cięcia diamentów i jest szeroko stosowany do wszystkich kamieni szlachetnych.

Termin "owalny" pochodzi od łacińskiego słowa "vum", oznaczającego "jajko". Kamień szlachetny o owalnym szlifie wydaje się owalny, gdy patrzy się na niego z góry. Standardowa liczba faset dla kamieni szlachetnych o szlifie owalnym wynosi 69. Jeśli chodzi o cięcie owalne, choć stosunek długości do szerokości zależy od właściwości optycznych różnych rodzajów kamieni szlachetnych, stosunek ten powinien być zbliżony do 2:1. W przypadku kamieni szlachetnych o doskonałym kolorze, owalne cięcie jest generalnie najlepsze, ponieważ ten kształt maksymalizuje estetykę. Czynniki, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze fasetowania kamienia szlachetnego w innym kształcie, obejmują estetykę projektu, wady i kolor.

Kamień szlachetny o szlifie bagietkowym to specjalny rodzaj prostokątnego kamienia szlachetnego. Większość prostokątnych szlifów to "baguette-cut", co oznacza, że stół jest cięty w schodkowy kształt, ze stołem równoległym do krawędzi, tworząc kształt piramidy z odciętą górą, a spód i stół tworzą kwadrat z trójkątnymi fasetami. Długi szlif bagietkowy najlepiej nadaje się do surowych kamieni szlachetnych typu turmalin.

Kamień szlachetny o szlifie trylionowym opiera się na trójkącie, zwykle ze ściętymi rogami, wykazując zróżnicowany wygląd faset. Patrząc z perspektywy kamienia szlachetnego o szlifie trylionowym, mała dolna faseta jest zwykle widoczna na środku stołu, ukazując jednolity pawilon kamienia szlachetnego. Patrząc z boku, pas jest zazwyczaj równoległy do stołu. Główne fasety pawilonu zwykle rozciągają się od małej pionowej dolnej fasety do przecięcia faset i obręczy. Ze względu na równe boki, trójkątny szlif może odbijać większość światła i koloru.

Cięcie w kształcie gruszki to mieszana metoda cięcia, która łączy w sobie zalety cięcia owalnego i markizowego, co skutkuje kształtem klejnotu przypominającym błyszczącą łezkę. Cięcia w kształcie gruszki mają zazwyczaj dobrą głębokość, ze stosunkiem długości do szerokości 1,5:1, aby uzyskać doskonały wygląd. Jeśli chodzi o pierścionki, szlif ten podkreśla piękno małych i długich palców. Klejnoty w kształcie gruszki są używane w wisiorkach i kolczykach, co czyni je jeszcze bardziej atrakcyjnymi.

Kamienie szlachetne o szlifie łezkowym to rodzaj kamieni szlachetnych w kształcie kropli z fasetami w kształcie tryliona lub rombu, bez stołu, korony lub pawilonu. Cięcie kamieni szlachetnych w kształcie łzy jest niezwykle trudne; im więcej faset ma kamień szlachetny w kształcie łzy, tym większy jest jego połysk. Kamienie szlachetne o szlifie łezki są często używane w kolczykach, naszyjnikach i wisiorkach....

Różnica między szlifem szmaragdowym a szlifem Asshera polega na tym, że ten pierwszy ma stopnie o równej długości w pawilonie. Patrząc od góry, szlif szmaragdowy przypomina prostokąt ze ściętymi rogami. Fasety o szlifie bagietkowym mogą tworzyć bardzo piękne kamienie szlachetne. Olśniewający blask tych stopniowanych narożników będzie wyświetlany nad pawilonem kamienia szlachetnego. Zewnętrzna krawędź szlifu szmaragdowego może przybierać różne kształty, a ogólnie stosunek długości do szerokości powinien wynosić od 1,5:1 do 1,75:1. W przeszłości szlif szmaragdowy był stosowany głównie w przypadku szmaragdów w celu zmniejszenia ogromnego ciśnienia generowanego podczas procesu cięcia, chroniąc w ten sposób kamień szlachetny i zapobiegając jego odpryskiwaniu. Obecnie technika ta jest szeroko stosowana w przypadku wielu rodzajów kamieni szlachetnych.

Szlif markizowy, znany również jako szlif wrzecionowy, wygląda jak owal, który rozciąga się na zewnątrz do punktu po obu stronach. Oglądany bezpośrednio z góry przypomina piłkę do rugby. Stosunek długości do szerokości szlifu markizowego powinien wynosić 2:1. Co ważne, szlif markizowy nie powinien być zbyt płytki; w przeciwnym razie światło będzie przenikać z tyłu klejnotu, zmniejszając jego połysk i nasycenie kolorów. Jednak może się to różnić w przypadku klejnotów wszystkich kolorów ze względu na ich różne modele. Szlif markizowy może zapewnić dobry połysk i kolor.

Kształt serca symbolizuje miłość, a stosunek długości do szerokości kamieni szlachetnych w kształcie serca wynosi około 1,1:1, a długość jest nieco większa, ale stosunek ten zwykle nie przekracza 1,2:1. Większość kamieni szlachetnych o szlifie w kształcie serca jest prawie okrągła, co pozwala na uzyskanie prawie okrągłego pawilonu zdolnego do uzyskania pięknego połysku.

Fantazyjne cięcie to innowacyjna metoda, deformacja standardowych kształtów w celu stworzenia większych i doskonalszych kamieni szlachetnych. Niektóre projekty obracają się wokół kamieni naturalnych, podczas gdy inne są wypełnione modą. Wszystkie nietypowe kształty, takie jak kwiatowe i gwiaździste, mogą pojawić się w fantazyjnym cięciu. Jeśli naturalna tekstura kamienia szlachetnego może być w pełni połączona z późniejszym ręcznym rzeźbieniem, wyjątkowość kamienia szlachetnego może być w pełni ujawniona.

Aby lepiej przedstawić relacje perspektywiczne biżuterii, należy opanować strukturę kamieni szlachetnych pod różnymi kątami widzenia. Zwłaszcza podczas przedstawiania biżuterii naszyjnikowej, kamienie szlachetne znajdujące się w różnych pozycjach w strukturze łańcucha wykazują różne zmiany perspektywy w swoich fasetach. Wielu początkujących często pomija perspektywę strukturalną kamieni szlachetnych podczas ilustrowania struktur naszyjników, co utrudnia przekazanie trójwymiarowego efektu biżuterii. Struktura kamieni szlachetnych prezentuje różne formy pod różnymi kątami widzenia, a po opanowaniu struktury kamieni szlachetnych należy również zapoznać się ze zmianami perspektywy różnych kamieni szlachetnych.

2. Podstawowa zasada trzech widoków

Większość elementów biżuterii wygląda inaczej, gdy obserwuje się je pod różnymi kątami, więc trudno jest uchwycić ich całość, rysując pod jednym kątem. Jest to szczególnie prawdziwe, gdy projekt i produkcja są rozdzielone; podczas późniejszego procesu produkcyjnego, bez schematów podziału strukturalnego pod wieloma kątami, trudno będzie producentowi w pełni zrozumieć intencje projektanta.

Biżuteria jest trójwymiarowa, zajmuje pewną objętość w przestrzeni i musi być obserwowana pod wieloma kątami, takimi jak góra, dół, lewo, prawo, przód i tył. Trójwymiarowy rysunek jest najlepszym sposobem na przedstawienie tej relacji.

2.1 Kształtowanie się trzech poglądów

Ponieważ jeden widok obiektu nie może wyrazić całego wyglądu obiektu, projektanci muszą projektować z różnych kierunków, aby pokazać pełny aspekt pracy projektowej, co oznacza użycie trzech widoków do wyrażenia kształtu pracy projektowej. Ogólnie rzecz biorąc, obiekty mają trzy wzajemnie prostopadłe kierunki: długość, szerokość i wysokość. Dlatego najpierw ustalamy trzy wzajemnie prostopadłe płaszczyzny projekcji w przestrzeni: przednią V, poziomą H i boczną W. Biorąc za przykład typowy kształt pierścienia w projektowaniu biżuterii, umieszcza się go w przestrzeni utworzonej przez płaszczyzny V, H i W, tak aby jego główne powierzchnie były równoległe do trzech powierzchni projekcji, a następnie rzutuje cylindryczny pierścień odpowiednio na trzy powierzchnie projekcji. W ten sposób uzyskuje się trzy widoki cylindrycznego pierścienia.

Widok z przodu jest uzyskiwany przez rzutowanie obiektu z kierunku przedniego na płaszczyznę V.

Widok z góry jest uzyskiwany przez rzutowanie z góry obiektu na płaszczyznę H.

Widok z lewej strony - widok rzutowany z lewej strony obiektu na płaszczyznę W.

Aby narysować trzy widoki na tym samym rysunku, normy krajowe przewidują, że płaszczyzna V pozostaje nieruchoma, płaszczyzna H obraca się w dół o 90° wokół osi OX, aby pokryć się z płaszczyzną V, a płaszczyzna W obraca się o 90° w prawo wokół osi OZ, aby pokryć się z płaszczyzną V. Przyjmując widok z przodu jako punkt odniesienia, widok z góry jest umieszczony poniżej widoku z przodu, a widok z lewej strony jest umieszczony na prawo od widoku z przodu. Trzy podstawowe widoki uzyskane przez rzutowanie na podstawową płaszczyznę rzutowania są najczęściej używane w rysunkach mechanicznych i są zwykle nazywane trzema widokami. Podczas rysowania granice i osie płaszczyzny rzutowania zazwyczaj nie są rysowane, a każdy widok jest ułożony zgodnie z podstawowymi widokami bez oznaczania nazw widoków, co ostatecznie skutkuje trzema widokami pierścieniowego korpusu. W projektowaniu biżuterii, aby lepiej przedstawić ogólny wygląd projektu, czasami można dodać widok z dołu, a następnie rysunek efektu i próbkę fizyczną.

2.2 Zależność projekcji między widokiem z przodu i z boku

Z trzech widoków pierścieniowego korpusu widać, że każdy z nich może reprezentować kształt i rozmiar tylko w dwóch kierunkach. Na przykład widok z przodu odzwierciedla długość i wysokość pierścieniowego korpusu, widok z lewej strony odzwierciedla jego szerokość i wysokość, a widok z góry odzwierciedla jego długość i szerokość. Zgodnie z relacją trzech widoków, zasady projekcji trzech widoków można podsumować jako "wyrównana długość, poziom wysokości, spójna szerokość". To znaczy:

(1) Widoki z przodu i z góry odzwierciedlają długość obiektu, a długości są wyrównane.

(2) Widoki z przodu i z lewej strony odzwierciedlają wysokość obiektu, a wysokości są wyrównane.

(3) Widok z góry i z lewej strony odzwierciedla szerokość obiektu, która jest spójna.

Zasada ta dotyczy nie tylko całego obiektu, ale także każdej jego części lub dowolnego punktu. Jeśli chcesz narysować dolny widok pracy projektowej, podobnie jak widok z góry, odzwierciedla on również długość i szerokość obiektu, a zasada stałej szerokości również musi być przestrzegana.

Copywrite @ Sobling.Jewelry - Producent biżuterii na zamówienie, fabryka biżuterii OEM i ODM

2.3 Trzy widoki odzwierciedlają relację pozycyjną obiektu

Obiekt ma sześć kierunkowych relacji położenia: w górę, w dół, w lewo, w prawo, z przodu i z tyłu. Każdy widok może odzwierciedlać tylko relacje pozycyjne czterech kierunków. Widok z przodu odzwierciedla względne pozycje w górę, w dół, w lewo i w prawo; widok z góry odzwierciedla względne pozycje w lewo, w prawo, z przodu i z tyłu; widok z lewej strony odzwierciedla względne pozycje w górę, w dół, z przodu i z tyłu. Zależności te zostały podsumowane w następujący sposób:

(1) Widok z przodu i widok z lewej strony są ułożone pionowo.

(2) Widoki z przodu i z góry pokazują lewą i prawą stronę.

(3) Widoki z góry i z lewej strony są określone z przodu i z tyłu.

Widok obiektu narysowanego zgodnie z metodą rzutu ortograficznego polega na przedstawieniu każdej powierzchni i linii konturowej tworzącej obiekt za pomocą linii rysunkowych. Widoczne kontury są rysowane ciągłymi, grubymi liniami, podczas gdy niewidoczne kontury są rysowane liniami przerywanymi. Dlatego linie na powierzchni obiektu odpowiadają liniom rysunkowym i konturom w widoku.

2.4 Znaczenie konspektu

Widok składa się ze śladów linii, w tym linii przerywanych i ciągłych. Zasadniczo reprezentuje rzut płaszczyzny lub zakrzywionej powierzchni na obiekt. Linie ciągłe zazwyczaj reprezentują linie konturowe widocznych powierzchni pod narysowanym kątem, linie konturowe przecięcia między powierzchniami i linie konturowe skrętu; linie przerywane zazwyczaj reprezentują wewnętrzne linie konturowe, które nie są widoczne wizualnie, ale można je zobaczyć w perspektywie.

2.5 Ogólna metoda rysowania dla trzech widoków biżuterii

Rysowanie trzech widoków biżuterii wymaga od artysty wysokiego poziomu umiejętności myślenia przestrzennego. Podczas projektowania biżuterii ważne jest, aby wziąć pod uwagę kąty, z których element będzie wyświetlany podczas noszenia. Ogólne kroki rysowania trzech widoków w oparciu o podstawowe zasady perspektywy są następujące:

(1) Po opanowaniu niezbędnych informacji można przejść do etapu rysowania projektu modelowania. Ten etap również ma określony proces i kroki. Pierwszym etapem jest szkic, w którym uwzględniane są relacje wyglądu pod różnymi kątami, a następnie tworzony jest rysunek z trzema widokami. Podczas rysowania trzech widoków, widok z przodu, widok z góry i widok z lewej strony powinny być rysowane razem, uzupełniając je jednocześnie zgodnie z zasadami rzutowania między trzema widokami.

(2) Wybierz kierunek o najbardziej widocznych cechach kształtu jako kierunek rzutowania widoku głównego. Użyj linii przerywanych i cienkich linii ciągłych, aby narysować linie odniesienia dla każdego widoku.

(3) Użyj linii ciągłych i przerywanych, aby narysować trzy widoki różnych elementów obiektu w kolejności: najpierw duże, a następnie małe, najpierw całościowe, a następnie częściowe.

(4) Po zakończeniu rysowania szkicu należy sprawdzić błędy, wprowadzić poprawki, a następnie oczyścić powierzchnię, pogłębiając linie zgodnie z wymaganiami.

(5) Jeśli niektóre projekty są stosunkowo złożone, pojedynczy widok z trzech stron nie może wyrazić pełnego obrazu projektu i wymagany jest dodatkowy widok z dołu.

Dopiero po ukończeniu rysunków z trzema widokami można przejść do etapów renderowania i próbek fizycznych. Po utworzeniu koncepcji projektu konieczne jest uzyskanie opinii od zainteresowanych stron, takich jak projektanci, klienci, menedżerowie, sprzedawcy itp. w celu ulepszenia projektu, sfinalizowania planu projektu i stworzenia rysunków produkcyjnych.

Sekcja III Kompozycja, kolor i ekspresja materiału

1. Zasady kompozycji

1.1 Pojęcie składu

Kompozycja to termin w sztukach wizualnych, który odnosi się do organizacji i rozmieszczenia obrazów, które artysta chce wyrazić w określonym zakresie przestrzennym, aby przekazać ideologiczną konotację dzieła i efekt estetyczny. Tworzy określoną strukturę i formę między częściami i całością obrazu, a także między przestrzeniami obrazów, tworząc ogólną sztukę. Mówiąc prościej, kompozycja jest formalną strukturą sztuk wizualnych, obejmującą całość wszystkich czynników i środków modelowania.

Dobra kompozycja nie tylko lepiej wyraża konotację dzieła, ale także ma dobry wpływ na linię wzroku widza. Kompozycja malarstwa biżuteryjnego ma pewne reguły i zasady, które należy stale badać i podsumowywać w malarstwie. Opanowanie podstawowych zasad i technik kompozycji jest niezwykle korzystne dla malarstwa i projektowania biżuterii.

1.2 Podstawowe zasady kompozycji w rysunku biżuterii

Zasady piękna formalnego są ogólnymi zasadami estetyki i mają takie samo zastosowanie w ekspresji malarstwa biżuteryjnego. Podczas komponowania należy ogólnie zwrócić uwagę na następujące punkty:

(1) Współczynnik proporcji obrazu

W rysunkach efektowych biżuterii proporcje kompozycji powinny być ułożone zgodnie z rodzajem tematu, który ma być wyrażony. Ogólnie rzecz biorąc, kompozycje pionowe dają poczucie wydłużenia i są częściej używane w malarstwie biżuteryjnym; kompozycje poziome zapewniają poczucie stabilności i spokoju i mogą być używane do projektowania kompozycji obrazów z szeroką gamą akcesoriów, co daje bardziej spójny efekt ogólny.

(2) Rozmieszczenie rozmiaru i pozycji głównego tematu w obrazie

W zależności od rozmiaru papieru należy ustawić proporcje głównej biżuterii, która ma zostać przedstawiona. Jeśli jest zbyt duży, obraz będzie zbyt pełny i stworzy poczucie ucisku; jeśli jest zbyt mały, nadmiar białej przestrzeni na papierze sprawi, że obraz będzie cienki. Dlatego też główny temat powinien mieć umiarkowany rozmiar. Ogólnie rzecz biorąc, centralna pozycja obrazu daje bardzo stabilne wrażenie. Jeśli główny obiekt zostanie umieszczony w centrum obrazu, w odbiorze wizualnym zabraknie poczucia ożywienia. Dlatego lepszym wyborem jest układ kompozycji, który jest ciasny u góry i luźny u dołu, który ma pewne poczucie ruchu.

(3) Symetria i równowaga

Równowaga jest drugą stroną jedności i umiarkowanej zmiany, i jest zasadą utrzymywania jednolitego wyglądu obiektów. Istnieją dwie formy utrzymywania równowagi: symetria i równowaga. Symetria to jednolitość. Równowaga kompozycji odnosi się do układu kompozycji, który daje wizualne poczucie zrównoważonego stanu siły lub poczucie stabilności wizualnej, przejawiające się w racjonalności i jednolitości układu kompozycji.

Ponieważ ludzkie ciało noszące biżuterię jest w stanie symetrii lewo-prawo, biżuteria jest zazwyczaj projektowana w symetrycznym stylu. Jednak nadmierna symetria może czasami tworzyć mechaniczny i sztywny efekt wizualny. Podczas komponowania można uniknąć absolutnej symetrii; stworzyć poczucie ruchu poprzez wariacje w rozmieszczeniu niektórych akcesoriów.

Biżuteria jest często projektowana w zestawach, takich jak seria naszyjników i pierścionków, bransoletek i kolczyków itp. Podczas malowania serii biżuterii kompozycja nie musi celowo dążyć do poczucia symetrii; jeśli obraz nie ma zauważalnego poczucia nieważkości i może stworzyć poczucie stabilności wizualnej, odpowiednia asymetria może sprawić, że kompozycja będzie bardziej żywa.

(4) Dominacja i podporządkowanie, przestrzeń pozytywna i negatywna

Relacja między elementami dominacji i podporządkowania oraz gra przestrzeni dodatniej i ujemnej przebiega przez cały obraz biżuterii. Jeśli w kompozycji występuje ostrość, musi istnieć nieostrość; jeśli istnieje główny temat, musi istnieć temat drugorzędny. Od początku kompozycji w malarstwie biżuteryjnym należy rozważyć, co stanowi główny i drugorzędny temat. Wiele punktów centralnych często oznacza brak ostrości; na przykład naszyjnik często ma wiele ogniw o tej samej formie strukturalnej. Jeśli każde ogniwo jest skrupulatnie przedstawione, zajmuje to nie tylko dużo czasu i wysiłku, ale także tworzy płaski i sztywny wygląd. Załóżmy jednak, że wisiorek jest centralnym punktem przedstawienia, a powtarzające się ogniwa po obu stronach stopniowo wydają się słabsze. W takim przypadku powstaje kompozycja z wyraźnymi elementami dominującymi i podrzędnymi oraz równowagą przestrzeni dodatniej i ujemnej.

2. Ekspresja koloru

Kolor jest ważnym czynnikiem w wyrażaniu materiałów biżuterii. Nauka technik malowania biżuterii, opanowanie użycia koloru i zrozumienie funkcji wytwarzanych przez różne kolory są niezaprzeczalnie ważne.

2.1 Podstawowa teoria koloru

Światło jest przyczyną powstawania koloru; kolor jest wynikiem postrzegania fal świetlnych, co jest wizualnym odczuciem czerwonego, pomarańczowego, żółtego, fioletowego, czarnego, białego, jasnego, szarego i podobnych kolorów wytwarzanych przez ludzkie oko pod wpływem stymulacji światłem widzialnym. Każdy, kto ma normalne funkcje wzrokowe, może zobaczyć fale świetlne o różnych długościach fal lub, innymi słowy, kolory. Charakterystykę koloru biżuterii można analizować pod kątem trzech aspektów: odcienia, jasności i czystości, które są określane jako trzy elementy koloru.

(1) Hue

Odcień odnosi się do wyglądu kolorów, takich jak czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, cyjan, niebieski i fioletowy, a różnice między nimi nazywane są "różnicami odcieni". Trzy kolory o najwyższym kontraście na kole kolorów to czerwony i zielony, żółty i fioletowy oraz niebieski i pomarańczowy.

(2) Jasność

Jasność odnosi się do poziomu jasności koloru, znanego również jako "jasność" lub "głębia", z dziesięcioma poziomami od czerni (lub ciemnych kolorów) do bieli. Poziomy 1-3 to niska jasność, 4-7 to średnia jasność, a 8-10 to wysoka jasność. Po dodaniu bieli do czystego koloru, jasność wzrasta; dodanie czerni zmniejsza jasność. Wśród czystych kolorów, cytrynowy żółty ma najwyższą jasność, podczas gdy niebieski i fioletowy mają najniższą jasność.

(3) Czystość

Czystość odnosi się do stopnia czystości koloru, znanego jako "szarość" lub "żywość". Jeśli podzielimy zakres od szarości do czystych, jasnych kolorów na dziesięć równych przedziałów, zazwyczaj 1-3 to niski zakres czystości, 4-7 to średni zakres czystości, a 8-10 to wysoki zakres czystości. Po dodaniu szarości lub innych kolorów do czystego koloru, jego czystość nieuchronnie spadnie.

2.2 Teksturowe techniki kolorowego światła w kolorystyce pomieszczeń jubilerskich

Biżuteria jest często wykonana z kombinacji różnych materiałów, a odbicie, absorpcja i transmisja światła przez te materiały są różne, co determinuje ich charakterystykę kolorystyczną. Wizualne postrzeganie koloru w biżuterii zależy od surowca.

(1) Materiały ze złota i srebra

Złoto, platyna, białe złoto i srebro to powszechnie stosowane metale w projektowaniu biżuterii, które z natury mają żółte i białe odcienie. Dzięki specjalnym procesom wytapiania mogą one również mieć różne odcienie, takie jak czerwonawy i zielonkawy. Materiały metaliczne odbijają światło, a podczas malowania właściwości tych metali muszą być wyrażone poprzez mieszanie kolorów.

(2) Materiały z kamieni szlachetnych

Piękne kolory posiadane przez kamienie szlachetne są ich najbardziej oczywistymi cechami. W oparciu o różnice w odcieniu i jasności kolorów, odcienie kamieni szlachetnych wahają się od bezbarwnego do czarnego, a kamienie szlachetne o różnych odcieniach można podzielić na różne poziomy jasności, takie jak jasny ton, średnio jasny ton, pośredni ton, średnio ciemny ton i ciemny ton. Zgodnie z metodami przetwarzania, kamienie szlachetne można podzielić na dwie główne kategorie: kamienie fasetowane i kamienie kaboszonowe. Wiele faset fasetowanych kamieni szlachetnych może załamywać oślepiające światło pod źródłem światła, podczas gdy połysk kamieni kaboszonowych jest stosunkowo miękki. Ponadto istnieją różnice w przezroczystości kamieni szlachetnych wykonanych z różnych materiałów, co znajduje również odzwierciedlenie w ich kolorach.

(3) Perły

Istnieje wiele kolorów pereł, w tym biały jadeit, srebrny biały, różowy, kremowy, żółty, niebieski, fioletowo-czerwony, zielony i czarny, przy czym srebrny, biały i różowy są najbardziej powszechne. Ze względu na naturę naturalnych pereł, powierzchnia pereł ma szczególny połysk, więc malowanie pereł to nie tylko opanowanie kolorów; wyrażenie tego specjalnego światła jest kluczem do odzwierciedlenia materiału perły.

Odwzorowanie różnych materiałów jest ważnym aspektem malowania biżuterii. Oprócz nieodłącznych różnic w odcieniach każdego materiału, zewnętrzne źródła światła mogą również zmieniać ich wygląd, powodując, że kolory powierzchni biżuterii wykazują różne zmiany jasności i czystości. Te subtelne różnice sprawiają, że odwzorowanie kolorów jest bardziej zróżnicowane.

3. Wyrażanie materiałów

3.1 Techniki wyrażania platyny, białego złota i srebra

Platyna, białe złoto i srebro to metale szlachetne bardzo popularne w jubilerstwie. Mają biały metaliczny połysk, a ozdoby wykonane z platyny, białego złota i srebra mają czysty kolor. W malarstwie nie ma oczywistego rozróżnienia między tymi trzema rodzajami metali, a nacisk kładziony jest głównie na wyrażenie ich metalicznej tekstury.

(1) Pierwsza technika ekspresji

Użyj jasnych i ciemnych relacji czerni, bieli i szarości, aby wyrazić połysk metalu, uzupełniony niewielką ilością czystego błękitu. Podczas malowania unikaj nadmiernego mieszania kolorów i skup się na wyrażaniu wyraźnych jasnych i ciemnych przejść metalu.

(2) Dwie techniki ekspresji

Użyj szkicowania węglem w połączeniu z farbą dla ekspresji. Najpierw węgiel drzewny zostanie użyty do przedstawienia relacji światła i cienia biżuterii, a następnie metaliczne refleksy i odbicia w odpowiednich obszarach zostaną podkreślone na biało. Ta technika jest odpowiednia do przedstawiania na szarych kartach, a ponieważ pociągnięcia ołówkiem mają pewną zdolność odbijania, siła ekspresji nie jest tak silna jak w przypadku węgla drzewnego.

Podsumowanie trudności technicznych:

Użyj czerni i bieli, aby zmieszać platynę, białe złoto i srebrne kolory metaliczne ze zwykłym niebieskim odcieniem; trudność polega na ilości użytego zwykłego niebieskiego. Zaleca się, aby każdy przetestował kolory przed malowaniem i rozpoczął dopiero po potwierdzeniu efektu malowania, aby zapewnić pożądany rezultat.

Przedstawienie platyny, białego złota i srebra za pomocą szkicowania węglem w połączeniu z farbą jest stosunkowo proste i łatwiejsze do opanowania niż poleganie na mieszaniu kolorów w celu wyrażenia tekstury metali. Podstawowym celem szkicowania są ciemne części obiektu, a pozycje tonów średnich mogą wykorzystywać naturalny kolor szarych kart. Aby przedstawić białe metale, takie jak srebro, które nie mają silnego połysku, można odpowiednio zwiększyć wagę szkicu, co jest bardzo skuteczne w wyrażaniu tekstury.

3.2 Techniki ekspresji dla złota

Złoto jest metalem szlachetnym o olśniewającym złoto-żółtym połysku, który był używany do wyrobu ozdób od czasów starożytnych. Powszechne odmiany złotej biżuterii w Chinach obejmują złoto 999, czyste złoto, złoto 22-karatowe i złoto 18-karatowe. W krajach zachodnich, takich jak Europa i Ameryka, popularne odmiany złotej biżuterii to głównie 18-karatowe i 9-karatowe złoto. Biżuteria ze złota 999 i czystego złota ma wysoką zawartość złota i złocistożółty kolor, który ludzie zawsze preferowali. W Chinach i krajach chińskojęzycznych biżuteria ze złota 999 i czystego złota nadal stanowi znaczną część całości. Wraz z ciągłym doskonaleniem technologii przetwarzania złotej biżuterii, style i wzory złotej biżuterii stają się coraz bogatsze. Złoto może być przetwarzane nie tylko na biżuterię, ale także na monety, sztabki złota i nie tylko. Kluczem do wydajności złotego materiału jest odzwierciedlenie jego olśniewającego i czystego metalicznego koloru. Kolor złota można wyrazić poprzez mieszanie kolorów, takich jak gamboge, cytrynowy żółty, biały itp. Można go również pomalować bezpośrednio złotą farbą, ale złoty odcień utworzony za pomocą złotej farby jest zwykle płaski, a ogólny efekt malowania nie jest wystarczająco żywy.

Podsumowanie trudności technicznych:

Kluczem do wyrażenia materiału złotej biżuterii jest czystość koloru, szczególnie w ciemnych obszarach. Dodanie ciepłych odcieni, takich jak ochra, może przynieść dobre rezultaty. Aby zwiększyć kontrast między jasnymi i ciemnymi metalami, niektórzy początkujący lubią używać czerni w ciemnych obszarach, co zamiast tego sprawia, że kolor złota wydaje się niejasny. Należy pamiętać, że do stosowania czerni należy podchodzić ostrożnie, a ponieważ czerń może łatwo spowodować zmianę innych kolorów, najlepiej unikać mieszania czerni z innymi kolorami.

3.3 Techniki przedstawiania kamieni szlachetnych

W naturze występuje szeroka gama kamieni szlachetnych. Jednak podczas przedstawiania ich w malarstwie, ze względu na geometryczne kształty płaskich wypolerowanych powierzchni różnych kamieni szlachetnych, ważne jest, aby skupić się na wyrażeniu ich struktury fasetowej i połysku wytwarzanego przez odbicie tych faset. Diamenty są rodzajem fasetowanego kamienia szlachetnego, a ze względu na ich wyjątkowy połysk, niniejszy artykuł omawia je osobno. Oprócz uchwycenia koloru gładkich kamieni szlachetnych, należy również zwrócić uwagę na ekspresję połysku i przezroczystości.

(1) Techniki przedstawiania diamentów

Diamenty, znane jako diamenty w mineralogii, składają się z czystego węgla powyżej 99,95% i różnych pierwiastków śladowych. Tworzenie się diamentów może zachodzić tylko w warunkach około 2800 stopni Celsjusza i ciśnienia 1,5 miliona funtów na cal kwadratowy, co wymaga głębokości około 240 mil (386 243 metrów) pod powierzchnią Ziemi. Następnie, w wyniku ciągłych zmian geologicznych i erupcji wulkanicznych, kryształy diamentów są uwalniane na powierzchnię lub pozostają w otworach wulkanicznych. Naturalne diamenty zazwyczaj tworzą się w ciągu 2,4 do 3,2 miliarda lat, z minimalnym wiekiem 60 milionów lat, co czyni je najtwardszą znaną substancją odkrytą przez ludzi i najczystszymi kryształami w przyrodzie. Urok diamentów polega przede wszystkim na ich właściwościach optycznych, których nie posiadają inne naturalne kamienie szlachetne, takich jak współczynnik załamania światła, współczynnik dyspersji itp. Pierwszym wrażeniem obrobionego diamentu jest olśniewający połysk jego powierzchni i niezwykle ostre kąty jego faset. Podczas obracania diamentu na dolnej powierzchni jego pawilonu widoczne są pomarańczowe i niebieskie błyski. Kolor diamentów można podzielić na dwie główne serie: jedna to seria bezbarwna do jasnożółtej (brązowej, szarej), a druga to seria kolorowa. Serię kolorową można podzielić na żółtą, brązową, czerwoną, niebieską, zieloną, różową itp.

Przezroczystość i połysk diamentów są głównym tematem malarskich przedstawień. W tym rozdziale omówiono głównie popularne techniki przedstawiania przezroczystych diamentów, podczas gdy malowanie kolorowych diamentów jest podobne do metod przedstawiania innych fasetowanych kamieni szlachetnych.

Przedstawienie diamentów można namalować białą farbą na czarnym kartonie, wykorzystując kolor samego kartonu do podkreślenia wspaniałego połysku diamentu. Ponadto biżuteria jest często projektowana z kombinacji diamentów i białego złota, platyny lub srebra, więc szary karton może być również używany jako medium malarskie. Podczas malowania można sprytnie wykorzystać kolor szarego kartonu, pozostawiając odpowiednie puste przestrzenie, co czasami może osiągnąć bardzo dobre efekty wizualne.

Podsumowanie trudności technicznych:

Biała farba zawiera substancje proszkowe i nie jest łatwa do równomiernego nałożenia. Podczas nakładania koloru bazowego farbę można wymieszać do rzadszej konsystencji, a podczas malowania starać się uzyskać pożądany efekt za jednym razem. Po całkowitym wyschnięciu farby użyj gęstszej farby, aby przedstawić strukturę diamentu. Aby struktura diamentu wydawała się bardziej solidna, najlepiej jest użyć pisaka do uzupełnienia linii strukturalnych.

(2) Techniki przedstawiania kolorowych fasetowanych kamieni szlachetnych

Kolory fasetowanych kamieni szlachetnych są zróżnicowane i w przeciwieństwie do diamentów, oprócz strukturalnej reprezentacji samych kamieni szlachetnych, ich reprezentacja kolorystyczna jest również bardzo ważna, szczególnie w celu uniknięcia matowych kolorów.

Podsumowanie trudności technicznych

Kluczem do malowania kolorowych, fasetowanych kamieni szlachetnych jest odpowiednie operowanie jasnością kolorów. Ogólnie rzecz biorąc, kamienie szlachetne mają poczucie przezroczystości, więc szczególnie należy unikać ciemnych i matowych kolorów. W przypadku ciemnych obszarów kamienia szlachetnego do malowania można użyć głębszych kolorów z tej samej rodziny kolorów, tworząc bardziej harmonijne wrażenie tonalne. Użycie bieli do podkreślenia połączeń poszczególnych faset zwiększy połysk kamienia szlachetnego.

(3) Techniki wyrażania kolorowych, litych kamieni szlachetnych

Powierzchnia zwykłego kamienia szlachetnego jest gładka, bez geometrycznych, płaskich, wypolerowanych powierzchni, więc kolor i przezroczystość są kluczem do jego ekspresji. Kolor musi być jasny i cienki, a biały kolor bazowy łatwo się rozprowadza, więc najlepiej jest malować go od razu. Studenci, którzy mają umiejętności rysowania, mogą również mieszać serię kolorów zgodnie z jasnymi i ciemnymi relacjami samych kamieni szlachetnych bez potrzeby mieszania i bezpośredniego malowania. Niektóre materiały podobne do jadeitu można również wykonać przy użyciu tej metody malowania. Należy jednak pamiętać, że różne materiały mają różne stopnie połysku, które powinny być odpowiednio przedstawione na obrazie.

3.4 Techniki przedstawiania pereł

Perły są znane od czasów starożytnych jako "klejnot klejnotów". Są to stałe granulki utworzone z substancji wydzielanych przez zewnętrzną warstwę mięczaków i zawsze przyciągały uwagę swoją szlachetnością i elegancją. Ze względu na pochodzenie, perły można podzielić na naturalne i hodowlane. Perły naturalne powstają przypadkowo, gdy ciało mięczaka produkującego perły zostanie zaatakowane przez ciało obce. Podrażnienie spowodowane przez obcy obiekt powoduje, że ostryga perłowa wydziela gładką substancję - masę perłową - która owija się wokół obcego obiektu warstwa po warstwie. Po kilku latach masa perłowa gromadzi się, ostatecznie tworząc błyszczącą perłę. Ze względu na swoją rzadkość oraz atrakcyjne kształty i kolory, perły są wykorzystywane jako cenne ozdoby. Nowoczesne wzornictwo biżuterii wykorzystuje je przede wszystkim do tworzenia naszyjników, bransoletek, pierścionków, kolczyków i innych akcesoriów.

Powierzchnia pereł ma wyjątkowy połysk. Perły o dobrym połysku mają równomierny i wilgotny kolor oraz są delikatne i gładkie, dzięki czemu są doskonałym materiałem do wyrobu biżuterii. Perły występują w różnych kolorach, które są związane z zawartymi w nich pigmentami i składem pierwiastkowym. Na przykład, różowe perły zawierają więcej porfiryny niż srebrno-białe perły, złote perły mają większe ilości manganu, sodu i cynku, kremowe perły zawierają więcej miedzi, a zielone perły mają najmniej pierwiastków metalicznych. Kolor pereł może również wykazywać różne odcienie ze względu na zmiany źródła światła, tła, koloru i kąta obserwacji.

Malarskie przedstawienie pereł koncentruje się głównie na ich kolorze i połysku, które można uzyskać za pomocą kolorowych lub węglowych ołówków w połączeniu z akwarelą i gwaszem. Niektóre ozdoby przypominające koraliki można również wykonać przy użyciu tej metody malowania, ale ważne jest, aby odróżnić różne materiały i połysk podczas procesu malowania.

Podsumowanie trudności technicznych:

Podczas malowania pereł odpowiednie odbicia pomagają wyrazić ich lśniący połysk, ale kolory użyte do odbić nie powinny być zbyt przyciągające wzrok.

Copywrite @ Sobling.Jewelry - Producent biżuterii na zamówienie, fabryka biżuterii OEM i ODM

Heman

Ekspert ds. produktów jubilerskich --- 12 lat bogatego doświadczenia

Cześć Drogi,

Jestem Heman, tata i bohater dwójki wspaniałych dzieci. Cieszę się, że mogę podzielić się moim doświadczeniem jako ekspert w dziedzinie produktów jubilerskich. Od 2010 roku obsługiwałem 29 klientów z całego świata, takich jak Hiphopbling i Silverplanet, pomagając im i wspierając ich w kreatywnym projektowaniu biżuterii, rozwoju produktów jubilerskich i produkcji.

Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące produktu jubilerskiego, zadzwoń lub napisz do mnie, a omówimy odpowiednie rozwiązanie dla Ciebie, a otrzymasz bezpłatne próbki biżuterii, aby sprawdzić kunszt i szczegóły jakości biżuterii.

Rozwijajmy się razem!

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Kategorie postów

Potrzebujesz wsparcia w produkcji biżuterii?

Wyślij zapytanie do Sobling

Cześć Drogi,

Rozwijajmy się razem!

Podążaj za mną

Dlaczego warto wybrać Sobling?

CERTYFIKATY

Sobling przestrzega standardów jakości

Najnowsze posty

Czym są syntetyczne kamienie szlachetne? - Podstawowa definicja i klasyfikacja, proces produkcji i historia rozwoju

Heman - Ekspert ds. produktów jubilerskich 5 listopada 2024 r.

Sztuczne klejnoty podbijają scenę jubilerską, oferując taki sam blask jak kamienie naturalne, ale za ułamek kosztów. Dowiedz się, jak powstają, jaka jest ich wartość i dlaczego są najlepszym wyborem zarówno dla projektantów, jak i sprzedawców detalicznych. Idealny dla sprzedawców biżuterii na zamówienie i e-commerce, którzy chcą oferować wysokiej jakości, niedrogie błyskotki.

Czytaj więcej "

Jak zrobić biżuterię z koralików? Techniki koralikowania od podstawowych do zaawansowanych dla twórców biżuterii

Heman - Ekspert ds. produktów jubilerskich 2 kwietnia, 2025 r.

Poznaj podstawowe techniki beadingu, takie jak nawlekanie, wiązanie węzłów i używanie metalowych akcesoriów. Ten przewodnik obejmuje nawlekanie pojedyncze i krzyżowe, metody wsteczne i do przodu, powrót koralików i ścieg płaski. Zawiera również wskazówki dotyczące sznurka koralikowego, sznurka elastycznego i wykończeń. Idealny dla sklepów jubilerskich, studiów, projektantów i każdego, kto tworzy niestandardowe elementy.

Czytaj więcej "

"Dlaczego biżuteria ceramiczna się wyróżnia: Unikalne materiały i fajne projekty"

Heman - Ekspert ds. produktów jubilerskich 28 lutego 2025

Odkryj świat biżuterii ceramicznej! W tym artykule omówiono materiały ceramiczne, takie jak glina i szkliwo, ich niesamowite właściwości oraz sposób ich wykorzystania do tworzenia pięknej biżuterii. Dowiedz się o technikach kształtowania, suszenia, wypalania i szkliwienia, które sprawiają, że ceramiczne ozdoby są wyjątkowe. Idealny dla sklepów jubilerskich, projektantów i sprzedawców e-commerce poszukujących stylowych, przyjaznych dla środowiska opcji.

Czytaj więcej "

Czym różni się biżuteria srebrna Miao, tybetańska i tajska? Materiały, style i rzemiosło

Heman - Ekspert ds. produktów jubilerskich 27 lutego 2025

Odkryj piękno srebrnej biżuterii Miao, tybetańskiej i tajskiej! Dowiedz się o ich unikalnych materiałach, takich jak srebro, turkus i koraliki Dzi, i zobacz, jak rzemiosło każdej kultury tworzy oszałamiające dzieła. Od delikatnych wzorów Miao po uduchowione tybetańskie ozdoby i tajskie style vintage - ten artykuł obejmuje wszystko. Idealny dla twórców biżuterii, sprzedawców detalicznych i każdego, kto chce dodać kulturowy urok do swojej kolekcji.

Czytaj więcej "

10. Umieść go w kamieniu szlachetnym, nadając mu kształt.

Kompleksowy przewodnik po technikach formowania metalu: drążenie, teksturowanie, grawerowanie, filigran i inne

Heman - Ekspert ds. produktów jubilerskich 22 listopada 2024 r.

Poznaj podstawy tworzenia biżuterii dzięki naszemu przewodnikowi! Obejmujemy wydrążanie metalu, piłowanie, spawanie, teksturowanie, marszczenie i grawerowanie. Idealny dla sklepów jubilerskich, studiów i projektantów do tworzenia unikalnych elementów. Dowiedz się, jak tworzyć niestandardowe emaliowane klejnoty i skomplikowane filigrany, aby uzyskać wyjątkową kolekcję.

Czytaj więcej "

Rysunek 3-2 Sklep jubilerski Laofengxiang (1)

Co sprawia, że wystawa biżuterii jest udana Projekt przestrzeni i proces projektowania ekspozycji biżuterii

Heman - Ekspert ds. produktów jubilerskich 10 kwietnia 2025

Ten dokument pomaga firmom jubilerskim i projektantom tworzyć lepsze przestrzenie wystawiennicze. Obejmuje on sposoby projektowania obszarów wystawowych, organizowania przestrzeni i planowania układów. Omawia również tworzenie planów pięter, wybór oświetlenia i konfigurowanie różnych stref, takich jak strefy sprzedaży i odpoczynku. Jest to przydatne dla sklepów jubilerskich, marek, projektantów i każdego, kto sprzedaje biżuterię.

Czytaj więcej "

Rysunek 5-34 Oprawa woskowa dla kamieni szlachetnych o szlifie princessa

Czym jest odlewanie wosku i jak zmienia ono proces tworzenia biżuterii?

Heman - Ekspert ds. produktów jubilerskich 5 listopada 2024 r.

Zanurz się w procesie odlewania wosku, który zmienia zasady gry dla twórców biżuterii. Pozwala on osadzać klejnoty w modelach woskowych przed ich odlaniem, oszczędzając czas i pieniądze. Idealny dla jubilerów, projektantów i sprzedawców internetowych, którzy chcą uzyskać wysokiej jakości, unikalne elementy. Idealny do niestandardowych kreacji dla celebrytów i specjalnych zamówień.

Czytaj więcej "

Jak zrobić woskową formę do biżuterii? Odkryj sekrety modelowania biżuterii w wosku dzięki naszemu łatwemu do naśladowania przewodnikowi

Heman - Ekspert ds. produktów jubilerskich 10 września, 2024

Poznaj sztuczki tworzenia biżuterii z wosku! Nasz przewodnik uczy, jak wybrać odpowiedni wosk, rzeźbić szczegółowe projekty i używać miękkiego wosku do tworzenia kreatywnych kształtów. Uzyskaj również profesjonalne wskazówki dotyczące odlewania wosku do metalu w celu uzyskania trwałej, pięknej biżuterii.

Czytaj więcej "

Fabryka biżuterii, personalizacja biżuterii, fabryka biżuterii Moissanite, biżuteria z mosiądzu miedzianego, biżuteria półszlachetna, biżuteria z klejnotów syntetycznych, biżuteria z pereł słodkowodnych, biżuteria CZ ze srebra szterlingowego, personalizacja klejnotów półszlachetnych, biżuteria z klejnotów syntetycznych

produkty wyróżnione

kategoria produktów

kategoria materiałów

Jak opanować projektowanie biżuterii: Narzędzia, techniki i porady dotyczące oszałamiających kreacji

Jak opanować projektowanie biżuterii: Narzędzia, techniki i porady dotyczące oszałamiających kreacji

Niezbędne narzędzia, techniki i wskazówki dotyczące tworzenia biżuterii

Wprowadzenie:

Spis treści

Sekcja I Powszechnie używane narzędzia do ręcznego rysowania ekspresji

1. Ołówek

2. Ostrzałka do ołówków

3. Gumka

4. Szablon biżuterii

5. Farba

6. Kolorowe kredki

7. Pędzel do pisania

8. Linijka trójkątna

9. Krzywa francuska

10. Suwmiarka noniuszowa

11. Kalka kreślarska

12. Karton

Sekcja II Struktura i perspektywa

1. Ekspresja strukturalna

1.1 Podstawowe zasady perspektywy

1.2 Powszechnie stosowane zasady rysowania w perspektywie

1.3 Reprezentacja struktur kołowych i zasady perspektywy

1.4 Połączenie i zmiany perspektywy różnych kamieni szlachetnych

2. Podstawowa zasada trzech widoków

2.1 Kształtowanie się trzech poglądów

2.2 Zależność projekcji między widokiem z przodu i z boku

2.3 Trzy widoki odzwierciedlają relację pozycyjną obiektu

2.4 Znaczenie konspektu

2.5 Ogólna metoda rysowania dla trzech widoków biżuterii

Sekcja III Kompozycja, kolor i ekspresja materiału

1. Zasady kompozycji

1.1 Pojęcie składu

1.2 Podstawowe zasady kompozycji w rysunku biżuterii

2. Ekspresja koloru

2.1 Podstawowa teoria koloru

2.2 Teksturowe techniki kolorowego światła w kolorystyce pomieszczeń jubilerskich

3. Wyrażanie materiałów

3.1 Techniki wyrażania platyny, białego złota i srebra

3.2 Techniki ekspresji dla złota

3.3 Techniki przedstawiania kamieni szlachetnych

3.4 Techniki przedstawiania pereł

Heman

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Kategorie postów

Potrzebujesz wsparcia w produkcji biżuterii?

Podążaj za mną

Dlaczego warto wybrać Sobling?

Sobling przestrzega standardów jakości

Najnowsze posty

Menu

Obsługa klienta

GET Najnowszy katalog produktów

10% Off !!!

Dołącz do naszego newslettera

Kompletny przewodnik po pozyskiwaniu klientów biznesowych