Polski 
English 
Español 
Português 
Deutsch 
Italiano 
Français 
العربية 
Русский 
Bahasa Indonesia 
日本語 
한국어 
Suomi 
Svenska 
Română 
Ελληνικά 
Türkçe 
Čeština 
Magyar 
Norsk bokmål 
Jakie są podstawowe techniki obróbki metalu w rzemiośle jubilerskim?
Podstawowe rzemiosło związane z obróbką metalu
Wprowadzenie:
Opanuj sztukę tworzenia biżuterii z metalu dzięki naszemu kompleksowemu przewodnikowi. Od cięcia i piłowania po piłowanie i kształtowanie, omawiamy podstawy produkcji metalu. Poznaj kluczowe etapy wiercenia i formowania, a także podstawowe procesy wyżarzania i hartowania w celu zwiększenia obrabialności metalu. Odkryj mycie kwasem w celu uzyskania czystej powierzchni i techniki spawania zapewniające bezpieczne połączenia. Gięcie, młotkowanie i doming są ujawniane w celu tworzenia różnorodnych elementów biżuterii. Wskazówki dotyczące polerowania i polerowania zapewniają profesjonalny, wykończony wygląd. Dostosowany do potrzeb sklepów jubilerskich, studiów, marek, sprzedawców detalicznych, projektantów, platform handlu elektronicznego i twórców niestandardowych.
Seria Doll Museum, gniecione kolczyki rzemieślnicze, mosiądz, perły barokowe, morski koral bambusowy, cyrkonia itp.
Spis treści
Sekcja I Cięcie metalu
W podstawowym procesie tworzenia biżuterii, metody cięcia metalu są ogólnie podzielone na trzy rodzaje: przycinanie, cięcie i piłowanie.
1. Przycinanie
Możemy wyobrazić sobie arkusze metalu jako papier, używając narzędzi takich jak nożyce ręczne i szczypce tnące, które mogą ciąć metal w celu przycięcia. Ważne jest, aby pamiętać, że to bezpośrednie cięcie jest odpowiednie tylko dla cieńszych blach i drutów, a metal jest podatny na odkształcenia podczas przycinania.
2. Cięcie
Używanie maszyn do cięcia metalu może znacznie poprawić wydajność, a uzyskane plastry są stosunkowo proste. Popularne maszyny do cięcia metalu dzielą się na nożyce ręczne, nożyce pedałowe i nożyce elektryczne. Nożyce ręczne mogą być instalowane na blacie w celu ręcznego cięcia metalu; nożyce pedałowe są zwykle umieszczane bezpośrednio na ziemi i wykorzystują nacisk stopy do cięcia metalu; nożyce elektryczne są używane do cięcia dużych arkuszy metalu. Małe warsztaty zazwyczaj wyposażone są w ręczne nożyce do blachy, a grubość ciętych blach powinna wynosić maksymalnie 2 mm, ponieważ grubsze blachy są podatne na odkształcenia podczas cięcia, co może również wpływać na żywotność ręcznych nożyc do blachy.
Ręczne nożyce do blachy
Ręczne nożyce do blachy
Nożyce do pedałów
Nożyce elektryczne
3. Piłowanie
Technologia cięcia jest bardzo ważna dla rzemiosła metalowego. Opanowanie tej technologii pozwala na wycinanie pożądanych wzorów i projektów. Pilarka nie tylko radzi sobie z kształtem wzorów, ale może również służyć jako technika ekspresji dekoracyjnej.
(1) Kroki instalacji brzeszczotu
① Poluzuj nakrętki na obu końcach ramy piły, całkowicie wsuń jeden koniec brzeszczotu w górną szczelinę, upewniając się, że zęby brzeszczotu są skierowane na zewnątrz, a końcówki zębów są skierowane w stronę uchwytu, a następnie dokręć nakrętkę na górnym końcu.
② Usiądź, odkręć śrubę na drugim końcu ramy piły, wyreguluj drugi koniec brzeszczotu tak, aby pasował do szczeliny, przytrzymaj dokręcony koniec ramy piły przy stole warsztatowym i użyj klatki piersiowej, aby usztywnić uchwyt ramy piły, a następnie dokręć nakrętkę. Na koniec powoli zwolnij nacisk na uchwyt; sprawi to, że zainstalowany brzeszczot będzie mocniejszy, ale należy również uważać na napięcie, ponieważ zbyt mocne może spowodować pęknięcie brzeszczotu.
(2) Wskazówki dotyczące użytkowania
① Podczas trzymania uchwytu piły należy go rozluźnić i nie napinać ciała. Ogólny kierunek trzymania piły powinien być skierowany w dół, ale można go dostosować do własnych przyzwyczajeń; prawidłowe jest również trzymanie piły od góry.
② Podczas cięcia w górę i w dół brzeszczot piły i powierzchnia cięcia metalu powinny być ustawione możliwie pionowo pod kątem 90°. Jeśli konieczne jest cięcie pod specjalnym kątem, kąt ten można wyregulować.
③ Podczas cięcia narożników lub zagięć, użyj gładkiego grzbietu tarczy tnącej, aby owinąć się wokół narożnika i poczekaj na dostosowanie kąta tarczy tnącej przed kontynuowaniem cięcia.
④ W przypadku obszarów, które wymagają wydrążenia, można najpierw wywiercić otwór, poluzować jeden koniec brzeszczotu, aby przeszedł przez otwór, a następnie zamontować go, umożliwiając cięcie z tego otworu.
Sekcja II Składanie i kształtowanie
Pilnikowanie pozwala usunąć nadmiar materiału i bardziej precyzyjnie dopracować kształt obrabianego przedmiotu. Pilnik jest ważną częścią narzędzi do piłowania, dostępną w różnych modelach i stylach. Kluczowe znaczenie ma wybór odpowiedniego pilnika i właściwej procedury piłowania. Jeśli chcesz, aby obrabiany przedmiot stał się bardziej błyszczący, pilnik musi być używany w kolejności od grubego do drobnego. Piłowanie jest procesem odejmującym, a podczas pracy należy się skoncentrować i stale obserwować stopień wypełnienia. Jeśli nie będziesz ostrożny, możesz spiłować obszary, które nie powinny zostać usunięte, a późniejsza naprawa będzie bardzo kłopotliwa.
1. Techniki archiwizacji
① Trzymaj pilnik w jednej ręce, stabilizując metal na stole warsztatowym drugą ręką, jeśli metalowa część jest zbyt mała, aby kontrolować ją palcami, do zamocowania można użyć drewnianego zacisku.
② Używając pilnika, staraj się utrzymywać jego poziom, szczególnie podczas piłowania w linii prostej; pilnik i powierzchnia piłowania muszą pozostawać w poziomie, aby uzyskać gładki przekrój.
③ Podczas piłowania należy zawsze przesuwać pilnik do przodu w jednym kierunku, a podczas odciągania lekko odsuwać pilnik od przedmiotu. Nie ma potrzeby cofania pilnika; przesuwanie pilnika tam i z powrotem nie zapewni gładkiego wykończenia. Grubszy pilnik może być użyty do szybkiego nadania kształtu przedmiotowi i późniejszego przejścia na drobniejszy pilnik w celu wprowadzenia poprawek, co oszczędza czas i wysiłek.
④ Pilnik półokrągły może być używany do szlifowania zakrzywionych części metalowych.
2. Konserwacja plików
(1) Podczas piłowania rowki pilnika często zapychają się metalowym proszkiem, co skutkuje słabą wydajnością piłowania. W tym momencie konieczne jest użycie mosiężnej szczotki do oczyszczenia metalowego proszku z rowków pilnika, aby przywrócić dobre działanie pilnika.
(2) Nie chwytaj pilnika bezpośrednio za zęby, ponieważ pot z dłoni może łatwo spowodować rdzewienie pilnika. Pilniki powinny być przechowywane w stosunkowo suchym środowisku.
(3) Każdy plik powinien być przechowywany oddzielnie, aby uniknąć kolizji, które mogą powodować zużycie.
Sekcja III Wiercenie
1. Narzędzia wiertnicze
(1) Młynek wiszący:
Szlifierka wisząca wyposażona w wiertło jest powszechnie używanym narzędziem do wiercenia. Wiertło musi być zamontowane prostopadle do osi uchwytu.
(2) Wiertarka stołowa:
Jest to powszechnie używana wiertarka stołowa. Wiertło musi być ustawione prostopadle do wierconego przedmiotu, dlatego ważne jest, aby zapewnić pionowe ustawienie podczas montażu wiertła. Jeśli wystąpi jakiekolwiek odchylenie, wiertło może łatwo pęknąć podczas pracy i niemożliwe będzie wywiercenie idealnego otworu.
(3) Wiertarka ręczna:
Jest to proste, nieelektryczne narzędzie do wiercenia, używane głównie do wiercenia w materiałach drewnianych. Podobnie, wiertło wiertarki ręcznej również musi być zamontowane prostopadle do osi.
2. Metoda wiercenia ma znaczenie
(1) Oznaczenie pozycji wiercenia:
Przed przystąpieniem do wiercenia należy zaznaczyć pozycję, aby zapewnić dokładność otworu. Ostre narzędzie może zaznaczyć wgniecenie, umożliwiając rozpoczęcie wiercenia od wgniecenia i uniknięcie zarysowania innych obszarów.
(2) Mocowanie obiektów:
Wiercony przedmiot musi być stabilnie zamocowany; w przeciwnym razie obroty wiertarki elektrycznej mogą spowodować przesunięcie lub podskakiwanie przedmiotu.
Oznaczanie pozycji wiercenia
Oznaczanie pozycji wiercenia
(3) Ciśnienie przerywane:
Podczas wiercenia za pomocą szlifierki wiszącej i wiertarki stołowej należy unikać ciągłej pracy z dużą prędkością. Podczas wiercenia należy stosować przerywany nacisk, aby zmniejszyć ciepło wynikające z tarcia przy dużych prędkościach. Ponadto podnoszenie wiertła może pomóc usunąć metalowe wióry wokół niego, umożliwiając szybsze wiercenie.
(4) Zastosować odpowiednią siłę:
Podczas dociskania wiertła należy uważać, aby nie wywierać zbyt dużego nacisku. W przeciwnym razie wiertło może pęknąć i wypaść, powodując zagrożenie.
(5) Sprawdź wiertło:
Jeśli nie można wiercić płynnie w standardowych warunkach pracy, należy sprawdzić, czy wiertło nie jest nadmiernie zużyte i niezwłocznie wymienić je na nowe.
Sekcja IV Wyżarzanie i hartowanie
Przed kuciem metal musi zostać poddany procesowi wyżarzania, podczas którego metal jest podgrzewany i zmiękczany, dzięki czemu łatwiej go zginać i kształtować za pomocą szeregu operacji. Podczas procesu produkcyjnego metal stopniowo twardnieje poprzez ciągłe zginanie, rozciąganie i uderzanie młotkiem; w tym momencie należy go ponownie wyżarzać; w przeciwnym razie twardy metal będzie trudny do przetworzenia.
1. Temperatura wyżarzania metalu
Miedź: 600 〜 700 ℃ ;
Srebro: 600 〜 650 ℃ ;
Złoto: 650 〜 750 ℃ ;
Platyna: 600 〜 1000 ℃.
2. Narzędzia i materiały do wyżarzania
Każdy metal ma swoją własną temperaturę topnienia i wyżarzania. Czyste złoto i czyste srebro mają bardzo dobrą elastyczność, więc częstotliwość wyżarzania podczas obróbki jest stosunkowo niska. Miedź jest metalem jubilerskim, który wymaga częstego wyżarzania; podczas wyżarzania ważne jest, aby uważnie obserwować zmiany koloru metalu, aby uniknąć nadmiernego wyżarzania, które mogłoby stopić metal.
Wyżarzanie wymaga użycia palnika, cegieł ogniotrwałych itp. oraz przygotowania misek hartowniczych i czystej wody po wyżarzaniu.
(1) Wyżarzanie drutów metalowych
① Luźne druty metalowe są podatne na stopienie podczas wyżarzania, dlatego należy je najpierw połączyć w wiązki.
② Po związaniu podgrzać dużym i delikatnym płomieniem. Po podgrzaniu jednej strony, użyj odpornej na ciepło pęsety, aby ją odwrócić, powtórz proces, a następnie schłódź ją w czystej wodzie.
(2) Wyżarzanie blach
① Umieść blachę miedzianą na cegle ogniotrwałej i podgrzej ją palnikiem, dostosowując wielkość płomienia do powierzchni blachy.
② Zgasić płomień, gdy blacha miedziana zmieni kolor na ciemnoróżowy i kontynuować hartowanie.
③ W przypadku wyżarzania arkusza srebra należy odczekać kilka sekund przed hartowaniem.
3. Hartowanie
Po wyżarzeniu metal musi zostać schłodzony, zwykle przy użyciu wody jako medium hartującego. Po wyżarzaniu lub spawaniu pozwalamy metalowi ostygnąć przez kilka sekund, a następnie za pomocą pęsety umieszczamy go w misce do hartowania wypełnionej czystą wodą w celu schłodzenia. Metal o wysokiej temperaturze wydaje "skwierczący" dźwięk w kontakcie z wodą, a większe kawałki metalu mogą powodować unoszenie się pary z miski.
Sekcja V Mycie kwasem
Po zakończeniu wyżarzania i hartowania metale utleniają się w różnym stopniu z powodu ogrzewania. To utlenianie może utworzyć warstwę tlenku lub stopionych pozostałości na powierzchni, którą można usunąć przez zanurzenie w rozcieńczonym roztworze kwasu, znanym jako proces mycia kwasem. Można je również zeszlifować za pomocą papieru ściernego lub innych narzędzi ściernych, ale spowoduje to zużycie samego metalu.
1. Roztwór myjący ałunu
Naukowa nazwa ałunu to dodekahydrat siarczanu glinowo-potasowego o wzorze chemicznym KAl(SO4)2-12H2O . Jest to podwójna sól zawierająca skrystalizowaną wodę siarczanu potasu i siarczanu glinu, występująca w postaci bezbarwnych przezroczystych kryształów blokowych lub krystalicznego proszku, dostępna w aptekach. Jako roztwór do mycia metali, ałun jest stosunkowo bezpieczny i nadaje się do małych warsztatów lub domowych pracowni. Roztwór do mycia ałunem można przygotować w specjalnej metalowej misce, do której można dodać odpowiednią ilość ałunu i wody. Podgrzewamy go za pomocą palnika lub lampy alkoholowej, aż ałun rozpuści się w wodzie, a następnie umieszczamy metalowe przedmioty, które mają być czyszczone, w roztworze, utrzymując stan ogrzewania. Pozostałości na metalu zostaną usunięte w ciągu kilku minut. Ałun jest często używany do usuwania tlenków ze srebra i miedzi.
① Podgrzać metal, który ma zostać oczyszczony, w misce wypełnionej wodą z ałunem.
② Po usunięciu pozostałości, wypłukać metal do czysta.
2. Roztwór czyszczący kwasu cytrynowego
Kwas cytrynowy występuje powszechnie w roślinach. W niektórych krajach europejskich i amerykańskich kwas cytrynowy jest powszechnie mieszany z wodą w celu przygotowania roztworów do czyszczenia metali, przy typowym stosunku kwasu cytrynowego do wody 1:7. Metoda polega na dodaniu kwasu cytrynowego do wody i nie należy tego robić w odwrotnej kolejności. Po prawidłowym wymieszaniu roztworu czyszczącego należy go podgrzać. W porównaniu z ałunem i rozcieńczonymi roztworami czyszczącymi kwasu siarkowego, roztwory czyszczące kwasu cytrynowego usuwają pozostałości dłużej, więc zazwyczaj nie są używane w fabrykach. Roztwory czyszczące na bazie kwasu cytrynowego są stosunkowo bezpieczne i nadają się do małych pracowni lub domowych warsztatów.
3. Rozcieńczony kwas siarkowy
Ogólnie rzecz biorąc, fabryki używają rozcieńczonego kwasu siarkowego do wytrawiania metali, ponieważ może on szybko i skutecznie usunąć tlenki i pozostałości. Operacja ta wiąże się jednak z pewnymi zagrożeniami, więc nie jest zalecana dla małych pracowni lub domowych warsztatów.
(1) Współczynnik rozcieńczenia kwasu siarkowego i kwestie bezpieczeństwa pracy
- Rozcieńczony kwas siarkowy jest zwykle przygotowywany w stosunku 1:10 kwasu siarkowego do wody.
- Po dodaniu kwasu siarkowego do wody powstaje ostry zapach, dlatego należy to robić w dobrze wentylowanym miejscu.
- Upewnij się, że w pobliżu znajduje się bieżąca woda, aby w razie rozlania lub wycieku roztworu kwasu można go było szybko wyczyścić.
- Podczas pracy należy nosić gumowe rękawice, okulary ochronne i fartuch laboratoryjny.
- Pamiętaj, aby dodać kwas do wody; nie odwracaj operacji.
(2) Proces czyszczenia kwasem i kwestie związane z bezpieczeństwem
- Umieść metal w przygotowanym rozcieńczonym roztworze kwasu siarkowego, pozostaw na kilka minut, a następnie użyj pęsety, aby go wyjąć i opłucz pod bieżącą wodą; do szorowania można również użyć szczotki.
- Roztwór myjący używany do czyszczenia miedzi nie może być ponownie użyty do czyszczenia srebra lub innych metali, aby uniknąć wtórnego zanieczyszczenia innych metali, dlatego przygotowany roztwór do czyszczenia kwasem powinien być umieszczony w różnych pojemnikach i oznaczony rodzajem metalu używanego do czyszczenia.
- Po wielokrotnym użyciu rozcieńczonego roztworu czyszczącego kwasu siarkowego, jego skuteczność spadnie, czas czyszczenia kwasem wydłuży się, efekt czyszczenia pogorszy się i stopniowo zmieni kolor na ciemnoniebieski. W tym momencie można wymienić roztwór czyszczący na nowy. Podczas usuwania zużytego roztworu czyszczącego należy odkręcić kran, aby umożliwić przepływ wody, a następnie powoli wylać go, utrzymując przepływ wody przez cały czas. Po wylaniu nie należy natychmiast zamykać kranu. Należy pamiętać, że jest to tylko metoda postępowania z niewielkimi ilościami zużytego roztworu czyszczącego; nigdy nie należy stosować tej metody do roztworów czyszczących, które dopiero zaczęły być używane, ponieważ może to spowodować korozję i zanieczyszczenie rur odpływowych. Profesjonalne instytucje powinny zajmować się dużymi ilościami zużytych roztworów czyszczących.
- Podczas czyszczenia kwasem należy nosić okulary ochronne, gumowe rękawice i fartuch ochronny.
- Po czyszczeniu kwasem roztwór czyszczący należy przykryć i szczelnie zamknąć. W związku z tym, wybierając pojemnik na roztwór czyszczący, należy wybrać taki, który ma szczelną pokrywę i jest odporny na korozję, np. zakryty pojemnik ceramiczny, pojemnik szklany lub gruby pojemnik plastikowy.
- Podczas umieszczania i wyjmowania metali z roztworu czyszczącego kwasem nie należy używać rąk; do ich podnoszenia należy używać bambusowej lub plastikowej pęsety.
Sekcja VI Spawanie
W projektowaniu i produkcji elementów metalowych często konieczne jest łączenie wielu metalowych komponentów, a spawanie jest jednym z procesów, które bezpiecznie je łączą.
1. Lutowanie i klasyfikacja
Lut jest stopem, który nie zawiera żelaza i jest wykonany z różnych proporcji metali, o temperaturach topnienia niższych niż spawane metale. Po stopieniu lut może łączyć metale i ma dobrą płynność, powszechnie występując w postaci arkuszy, granulek, prętów i pasty.
Luty można podzielić na wysoko-, średnio- i niskotemperaturowe w oparciu o temperaturę topnienia, przy czym powszechnie stosowanymi materiałami są złoto, srebro i miedź. Lut srebrny można dodatkowo podzielić na pięć typów: ultrawysokotemperaturowy, wysokotemperaturowy, średniotemperaturowy, niskotemperaturowy i ultraniskotemperaturowy.
(1) Lut złoty
Każdy rodzaj złota K ma swój lut, głównie w postaci metalowych arkuszy. Każdy rodzaj lutu K gold jest również podzielony na wysokie, średnie i niskie temperatury, przy czym różne kolory K gold odpowiadają temu samemu kolorowi lutu. Obecnie lut K Gold dzieli się na trzy kolory: żółty, czerwony i biały.
(2) Srebrny lut
Jest on podzielony na pięć typów: ultrawysokotemperaturowy, wysokotemperaturowy, średniotemperaturowy, niskotemperaturowy i ultraniskotemperaturowy. Podczas procesu produkcyjnego metale mogą wymagać wielokrotnego spawania, więc konieczne jest użycie lutu od wysokiej temperatury do niskiej temperatury w sekwencji, co zapobiega wpływowi wielokrotnego podgrzewania na wcześniej spawane obszary. Srebrny lut to głównie srebrno-biała blacha. Drut do spawania kwiatów wykorzystuje proszek lub proszek spawalniczy, podczas gdy lut w paście jest powszechnie stosowany do spawania dużych zbiorników.
(3) Lut miedziany
Lut jest wykonany z miedzi i cynku, z których każdy stanowi 50%. Ma kolor żółty i jest używany do spawania różnych produktów miedzianych. Jeśli szczelina spawalnicza jest niewielka lub jeśli złocenie lub inna obróbka ma być wykonana później, lut srebrny jest zwykle używany zamiast lutu miedzianego, ponieważ lut srebrny ma lepszą płynność i jest łatwiejszy w obróbce.
2. Etapy spawania
(1) Czyszczenie: Powierzchnia metalu przed spawaniem musi być czysta i wolna od tlenków lub plam oleju. W przeciwnym razie wpłynie to na efekt spawania; dwa spawane obiekty powinny być jak najlepiej dopasowane bez szczelin. Jeśli szczelina jest zbyt duża, może to spowodować przepływ lutu na jedną stronę podczas spawania, co spowoduje niezadowalający efekt spawania
(2) Przygotowanie materiałów lutowniczych: Ostrożnie nałóż topnik boraksowy za pomocą pędzla w miejscach, które mają być lutowane, a następnie umieść materiał lutowniczy. Należy pamiętać, że materiał lutowniczy powinien być pocięty na małe kawałki za pomocą małych stalowych nożyczek. Na wczesnym etapie lutowania należy umieścić materiał lutowniczy w pobliżu lutowanej szczeliny. Jeśli materiał lutowniczy jest bardzo cienki, można go również zacisnąć w złączu lutowniczym, a po zabezpieczeniu go drutem żelaznym lub pęsetą, umieścić go na ognioodpornych cegłach lub płytkach.
(3) Ogrzewanie całościowe: Najpierw użyj średniej wielkości płomienia do podgrzania całego metalowego korpusu, a następnie zablokuj płomień wokół szwu spawalniczego w celu podgrzania. Zwróć uwagę na kolor metalu i stan stopienia lutowia.
(4) Lokalne nagrzewanie: Gdy temperatura spoiny zbliża się do temperatury topnienia lutu, lut ma tendencję do topnienia. W tym momencie stosuje się miejscowe podgrzewanie spoiny i lutu, aż do rozpoczęcia topnienia. Następnie płomień jest używany do kierowania przepływem ciekłego lutu, umożliwiając jego płynny przepływ do spoiny. Po wpłynięciu lutu należy pozostawić płomień na 1〜2 sekundy przed wyjęciem pistoletu spawalniczego; w tym momencie lut szybko się zestali, kończąc spawanie. Jeśli podczas procesu spawania zabraknie lutu, można go dodać za pomocą pęsety lub igły pomocniczej.
(5) Kontrola spoiny: Po spawaniu można pozwolić metalowi ostygnąć samodzielnie lub schłodzić go w wodzie, a następnie wykonać wytrawianie, w którym to momencie można wyraźniej zobaczyć, czy spoina jest bezpieczna. Dodatkowe spawanie jest wymagane, jeśli występują szczeliny lub oznaki fałszywego spawania.
Copywrite @ Sobling.Jewelry - Producent biżuterii na zamówienie, fabryka biżuterii OEM i ODM
3. Topienie
W przypadku braku lutu, metale mogą być również topione i łączone po prostu przez ogrzewanie, ale ta metoda spawania może wpływać na stan samego metalu, powodując zmarszczki i inne niedoskonałości powierzchni. Te naturalnie uformowane, niepowtarzalne tekstury również odzwierciedlają urok metalowego rzemiosła. Topienie może również prowadzić do procesu marszczenia, umożliwiając tworzenie wielu pięknych i unikalnych metalowych ozdób.
Sekcja VII Gięcie metalu
Możemy zmienić kształt metalu poprzez gięcie, skręcanie, zwijanie i inne techniki, aby wzbogacić formę pracy. Metal musi być najpierw wyżarzony, aby zwiększyć jego elastyczność w celu wykonania operacji gięcia.
Narzędzia pomocnicze do gięcia metalu zazwyczaj obejmują szczypce, młotki itp. Ogólnie rzecz biorąc, są one twardsze niż metal, więc unikanie niepotrzebnych kolizji i tarcia podczas pracy jest ważne, ponieważ może to łatwo pozostawić ślady na metalowej powierzchni.
1. Gięcie drutu metalowego
(1) Tworzenie kolczyków
① Produkcja kolczyków
1. Odetnij kawałek metalowego drutu i wygnij jeden koniec szczypcami okrągłymi
2. Za pomocą szczypiec półokrągłych wygiąć drugi koniec metalowego drutu pionowo w górę o 5 mm
3. Dwa końce metalowego drutu są pokazane na rysunku, a konstrukcja ta umożliwia swobodne otwieranie i zamykanie obu końców.
4. Użyj cylindrycznego przedmiotu, aby ustawić metalowy drut w idealny okrąg
5. Kolczyki są gotowe
② Wykonywanie kolczyków do uszu
1. Odetnij odpowiednią długość metalowego drutu i zrób małą pętlę na jednym końcu za pomocą szczypiec okrągłych.
2. Za pomocą okrągłego pręta wygnij metalowy drut w kształt litery U.
3. Użyj szczypiec płaskich, aby wyregulować kształt zaczepu na ucho, a następnie użyj młotka, aby poprawić płaskość zaczepu na ucho.
4. Zaczep na ucho jest teraz gotowy.
(2) Tworzenie otwartego pierścienia
1. Owiń metalowy drut wokół cylindrycznego pręta nawijającego, dokręcając go.
2. Przetnij nawinięty metalowy drut na pojedyncze otwarte pierścienie.
3. Ponieważ metalowy drut jest nawinięty spiralnie, końce pierścienia otwierającego są przesunięte względem siebie i można je wyregulować za pomocą szczypiec.
2. Gięcie blach w celu wykonania pierścieni
1. Użyj szczypiec płaskich, aby symetrycznie zgiąć dwa końce blachy pod kątem 90°.
2. Zegnij oba końce w zamknięte półkole.
3. Przyspawać końce blach.
4. Użyj trzpienia do pierścieni i drewnianego młotka, aby uformować metalowy pierścień.
5. Zakończenie produkcji
Sekcja VIII Młotkowanie metalu
W obróbce metali młotki są często używane do uderzania i kształtowania metalu, zmieniając jego grubość i teksturę. Wiele rodzajów młotków różni się wagą; lekkie młotki są zwykle używane do szczegółowego grawerowania i innych drobnych prac, podczas gdy ciężkie młotki są najczęściej używane do wykuwania kształtów i zmiany formy metalu. Podczas młotkowania metalu konieczne jest jego uprzednie wyżarzenie. Podczas procesu młotkowania, jeśli metal odzyska twardość, należy go ponownie wyżarzyć; w przeciwnym razie metal może stracić swoją wytrzymałość i pęknąć.
Sposób użycia młotka jest bardzo ważny; główka młotka powinna idealnie utrzymywać płaski, równomierny kontakt z metalem, aby uniknąć pozostawiania śladów krawędzi na powierzchni. Ważne jest, aby zachować stały rytm i równomierną siłę podczas uderzania, aby uzyskać gładki efekt. Jeśli chcesz celowo tworzyć ślady młotka, możesz dostosować narzędzia i metodę młotkowania do swoich potrzeb.
Sekcja IX Doming
Narzędzia takie jak blok do stemplowania i stempel do stemplowania w połączeniu z młotkami są dobrymi pomocnikami do formowania metalowych kopuł.
1. Tworzenie półokręgu
1. Za pomocą linijki pomiarowej narysuj idealny okrąg na metalowej blasze
2. Wytnij blachę i umieść ją w zagłębieniu o średnicy większej niż okrąg.
3. Użyć młotka do stukania w stempel, powodując wgniecenie blachy.
4. Stopniowo przełączaj się na mniejsze wgłębienia i stemple, aby uzyskać pożądaną krzywiznę półkola.
2. Produkcja zakrzywionych rur
1. Umieść wycięty arkusz metalu w rowku i wybierz odpowiedni stempel, aby ułożyć go poziomo na arkuszu metalu.
2. Młotek uderza w stempel, powodując wgniecenie blachy.
3. Stopniowo przełączaj się na węższe rowki i uderzenia i kontynuuj uderzanie.
4. Za pomocą gumowego młotka wyreguluj krzywiznę metalowej rury
5. Użyj szczypiec płaskich, aby mocno zacisnąć oba końce metalowej rurki i użyj pilnika, aby przyciąć przekrój obu końców rurki; okrągła rurka jest teraz gotowa.
Sekcja X Polerowanie i polerowanie
Po ukończeniu metalowego przedmiotu, ostatnim krokiem jest obróbka powierzchni. Niezależnie od tego, czy ostatecznym celem jest lustrzane wykończenie, matowy efekt, szczotkowana tekstura czy teksturowane zmarszczki, polerowanie i szlifowanie jest niezbędnym procesem.
1. Czyszczenie
(1) Wytrawianie:
Aby wyczyścić pozostałości na powierzchni, umieść metalowy przedmiot w roztworze trawiącym.
(2) Spłukać czystą wodą:
Opłucz przedmiot, który został podniesiony, czystą wodą i delikatnie wyszczotkuj wszelkie dodatki za pomocą szczotki. Jeśli pozwalają na to warunki, płukanie ciepłą wodą o temperaturze około 38 ℃ jest bardziej skuteczne w usuwaniu brudu.
2. Polerowanie
(1) Polerowanie ręczne
Polerowanie ręczne jest zwykle wykonywane przy użyciu papieru ściernego i prętów szlifierskich. Istnieje wiele rodzajów papieru ściernego i prętów szlifierskich i należy stopniowo przechodzić od szlifowania zgrubnego do szlifowania dokładnego, aby stopniowo uszlachetniać powierzchnię metalu. Polerowanie papierem ściernym można również podzielić na polerowanie ręczne i polerowanie szlifierką wiszącą.
Polerowanie papierem ściernym:
Papier ścierny może być trzymany ręcznie do polerowania, zwykle używany do polerowania dużych powierzchni na początku; w przypadku detali papier ścierny może być owinięty wokół pilnika do polerowania, a w przypadku bardzo drobnych części papier ścierny może być ciasno owinięty wokół wiertła do polerowania.
② Polerowanie prętów szlifierskich:
Do polerowania ręcznego można używać różnych prętów szlifierskich. Pręty szlifierskie są miękkie i mogą być cięte na różne kształty, dzięki czemu polerowanie małych części i rowków jest wygodne.
(2) Polerowanie maszynowe
Maszyny do polerowania można podzielić na szlifierki wiszące, elektryczne szlifierki tarczowe, maszyny z taśmą ścierną itp. Często używamy szlifierki wiszącej, która zazwyczaj instaluje rolki papieru ściernego lub inne narzędzia do polerowania.
Polerowanie papierem ściernym:
Zamontuj ciasno nawiniętą rolkę papieru ściernego na wciągniku i równomiernie kontroluj prędkość wciągnika, aby wypolerować obiekt. Powierzchnia rolki papieru ściernego ma różną ziarnistość, a polerowanie powinno odbywać się od grubej do drobnej.
Gumowa tarcza ścierna do polerowania:
Gumowe tarcze ścierne są zwykle używane ze szlifierkami wiszącymi i są dostępne w różnych modelach, odpowiednich do kształtowania i polerowania metali. Dodatkowo, jeśli potrzebny jest specjalny kształt gumowej tarczy, można go również zmodyfikować za pomocą pilnika.
3. Polerowanie
(1) Polerowanie ręczne
Jest to stosunkowo czasochłonne, ale lepiej radzi sobie z detalami przy użyciu narzędzi takich jak miedziane szczotki, tarcze polerskie i filce wełniane.
(2) Polerowanie mechaniczne
Wisząca szlifierka do polerowania:
Może być używany z różnymi akcesoriami do polerowania, takimi jak zmiotki z drutu miedzianego, ściernice i zmiotki wełniane.
Szlifierka wisząca ze zmiotką z drutu miedzianego do polerowania
Szlifierka wisząca z filcowymi rolkami do polerowania
② Maszyna do polerowania tarcz ściernych:
Może być używany z różnymi tarczami polerskimi i woskiem do polerowania, takimi jak tarcze z tkaniny bawełnianej, tarcze płócienne, tarcze z nici bawełnianych, tarcze wełniane itp.
Maszyna do polerowania z odpylaczem
Dwugłowicowa maszyna do polerowania stołowego
Mieszanka polerska
③ Magnetyczny bębenek:
Wykorzystuje tarcie między metalami do polerowania. Podczas użytkowania należy umieścić odpowiednią ilość magnetycznych kołków polerskich, detergentu i czystej wody w maszynie do polerowania, a następnie umieścić metal w maszynie i dostosować czas i intensywność polerowania. Maszyna działa szybko, a metal może szybko uzyskać błyszczący efekt.
Bęben magnetyczny
Działający bęben magnetyczny
Różne rodzaje magnetycznych trzpieni bębnujących
Magnetyczny bęben do polerowania srebrnej biżuterii
④ Obrotowy bęben:
Podczas użytkowania należy umieścić w urządzeniu kulki polerskie ze stali nierdzewnej, proszek polerski, czystą wodę itp., a następnie dodać metalowe elementy do polerowania i dostosować czas i intensywność polerowania do własnych potrzeb.
Bęben obrotowy
Specjalne kulki ze stali nierdzewnej do bębna obrotowego (różne modele)
4. Przypalanie
Gratowanie, znane również jako polerowanie tłoczne, to metoda wykorzystująca nacisk w celu uzyskania wysokiego połysku na powierzchniach metalowych. W przeciwieństwie do szlifowania i polerowania, polerowanie nie powoduje żadnych strat w metalu. Polerowanie jest często wykonywane ręcznie, co pozwala na obróbkę obszarów, do których maszyny nie mogą dotrzeć, a jednocześnie tworzy poczucie rytmu poprzez kontrastującą jasność na metalowej powierzchni.
Użyj pisaka do polerowania lub noża do polerowania agatu, aby wywrzeć nacisk i tarcie na obszary wymagające polerowania, zanurzając je w określonym smarze, takim jak środek czyszczący lub woda. Pamiętaj, że między narzędziem do polerowania a metalem nie powinno być kurzu ani piasku; w przeciwnym razie metalowa powierzchnia i narzędzia do polerowania ulegną uszkodzeniu w różnym stopniu.
